Een paar dagen geleden zat ik in mijn tuin en hoorde vanuit het plantsoen een groepje kinderen neuriƫn. Meteen was ik zelf weer een kind dat naar haar eerst zomerkamp ging, voor het eerst ook een paar dagen weg van huis. Ik vond dat alleen maar leuk, maar ik herinner me dat er meerdere kinderen weer opgehaald werden door een ouder, ze hadden teveel heimwee en moesten steeds huilen.
We sliepen in een grote kippenren, in het hooi. Zo spannend, giechelen en wakker blijven, zo dicht tegen elkaar en net doen alsof je sliep als de kampleiding met zaklantaarns kwam schijnen. En half in de nacht was er een plas gelegenheid: iedereen met de blote billen rondom de kippenren, in het donker. Door de zaklantaarns beschenen, zag ik voor het eerst, heel eventjes, de bleke blote billen van andere kinderen De meisjes en de jongetjes sliepen in aparte kippenrennen. Ik dweepte voor het eerst, en misschien wel voor het laatst: ik vond ze beide leuk de leiders van het kamp: Frits en... haar naam weet ik niet meer. En ik proefde voor het eerst romige echte koeienmelk, zo uit het vat aan de rand van de wei.
Zulke sterke herinneringen, door een melodietje... Wat waren de woorden alweer? O ja: Jantje van de bakker, die had vies gedaan, die was wezen zwemmen, zonder zwembroekie aan, en van je hela, hela, ho, ja. ja...Wat een woorden die uit vroegere tijden stammen: het werd dus als vies bevonden, om naakt te zwemmen. Ik weet nog dat ik het ergens koppelde aan 'Jantje', een jongetje, dat was met een beetje geheimzinnigheid omgeven, ook al had ik broertjes. Toch iets met ontluikende seksualiteit ... denk ik nu, waardoor voor mij het liedje klopte.
Maar nu was ik in de speeltuin en warempel een heel groepje kinderen begon het liedje ook te zingen! Ook sterk, zo heb je het jaren niet gehoord en dan twee dagen achter elkaar. Maar ze zongen HONDJE van de bakker. En een jongetje riep ook nog: 'Hondje? Hondje? Heb jij weleens een hondje met een zwembroek gezien? Nee toch! Dat liedje gaat nergens over'
Dus ik heb altijd Jantje gezongen en nu blijkt het 'hondje' te zijn, dat is me ook wat. Gek hoor, dat niemand het ooit is opgevallen. Of misschien zong men vroeger wel 'Jantje', en is het 'hondje' geworden? Het blijft ook dan een gek liedje, dat nu dus nog steeds uit volle borst gezongen wordt.
Er speelden drie jongetjes op een groot wiel dat je aan het draaien krijgt door al steppend erop te gaan staan en te bewegen. 'Wij maken kinderen!' riepen ze met zijn drietjes. Ook apart, hoe zouden die dat dan beleven, in welke fantasie zitten ze en zouden ze iets weten hoe je in het echt kinderen maakt? Ik verwacht van niet. Ook een gevalletje van: ontluikende seksualiteit?