Ik ben even naar de rand van Kranenburg gefietst, om daar een filmpje aan te zetten op de deur van een elektriciteitsnet-transformatorhuisje. Rare zin, als je de context niet kent: Het is een onderdeel van de zomerexpositie die tot en met 23 september te zien is, in het museum Katherinahof in Kranenburg en buiten, in de omgeving: Kreislauf.
Kringloop dus, een woord met meerdere betekenissen; de kringloop van de natuur, het leven, dat wat opkomt en weer verdwijnt, zich herhaalt in weer een andere vorm...Er exposeren twaalf kunstenaars, uit Duitsland en Nederland en zij geven wat ik zo aan buitenwerk gezien heb, inderdaad ieder een heel eigen interpretatie aan Kreislauf. I. heeft het mede georganiseerd en bedacht en vandaar dat filmpje. Ik kwam er per toeval achter dat voor Duitsers het woord Kreislauf nog een dimensie heeft: de bloedsomloop en je algemeen welbevinden dat daarmee gepaard gaat.
Ik was eigenlijk van plan om vanmiddag de expositie uitgebreid te gaan bekijken en gisteren op die snikhete dag, eens rustig hier in de tuin te verblijven. Maar het liep anders: ik belandde urenlang op het terras van Bakkerij Derks met Kafé und Kuchen en toen bij Leuth met het pontje naar de overkant, in ondergoed een duik in de rivier nemen, en toen weer uitgebreid drinken op het terras weer aan de andere zijde.
Dat was de plek waar ik voor het eerst met Moeder ben geweest, een van de laatste plekken waar zij geweest is op de wereld, een middagje uit en zij at er nog met smaak een pannenkoek, het was haar idee, zij kende deze plek... Zo mooi aan de rivier gelegen: ‘Uitzicht’ dat was haar sleutelwoord, daar werd elke locatie aan afgemeten en ik denk dat meerdere kinderen van haar dat exact zo hebben overgenomen, elk met een eigen invulling.
Enige maanden later stelde ik me weer voor om er met haar heen te gaan, maar het was al heel diep in de herfst en dat stukje met de rollator van de auto naar de ingang, daar had ze niet de krachten meer voor.... Dat is dus ook weer zo’n kringloop: zij wilde erheen om het nog een keer mee te maken en nu is het een plek geworden, nu ik er per toeval weer belandde, waar ik ook wel weer naar terug wil keren...
Deze tuin is ook zo’n plek waar ik graag verblijf en omdat ik morgen weer naar huis ga, moet het bezoek aan de expositie toch maar even wachten: in september ben ik hier ook bijna twee weken, dan heb ik alle tijd. Maar nu: het ruikt fris in de tuin, er dansen koolwitvlindertjes in de bloementuin, het is afwisselend wat koeler door de bewolking en dan is er weer warmte, er is een ooievaarsnest met drie jongen in een gebroken populier in de weilanden achter, zonet klepperden de ooievaars naar elkaar, een jong zat op de punt van het dak en een van de ouders kwam laag overvliegen, alsof deze het jonk maande naar het nest terug te keren. Ik ga zo even kijken hoe de moestuin door de regen gekleurd is: dat zijn de dingen die ik vandaag graag mee maak.