Bliss

Mijn dagen glijden voorbij in een waas van zomer, zon water, muziek in de stad, mensen kijken. Ik blijf het bijzonder vinden: een stad vol festivals, helemaal te bewandelen over alle straten in de avond en overal is het geanimeerd. En dan aan de Waal; mijn nieuw gevonden plekken zijn nu niet op de stranden, maar aan de zijkanten van de pieren,windstiller,en dan ligt moedereend met een hoopje jongen  in het zand, ze gaan te water met zijn achten en toen de zon een rode bol was kwamen ze weer aan land en twee jonkies snuffelden bijna aan mijn grote teen.

In de speeltuin had ik er lol in om kleine stilleventjes te maken. Dan vind ik twee sokken in de struiken en die hang ik dan netjes naast elkaar over het hekje bij het treintje. Of twee kinder-teenslippertjes naast elkaar bij de hoge wortel van een boomstam. Een roze handdoek netjes opgevouwen met een groot groen plastic legoblok erbij, op de rand van een picknicktafel. Twee zilveren kindersandaaltjes met bloemetjes bij een donkerblauwe paal. Die van gisteren hadden een etmaal overleeft, nu ben ik benieuwd wat er volgende week nog van over is, of dat collega's het hebben weggeruimd

'Bliss', schoot er door me heen, terwijl ik er aan het prikken was. Zo'n  bos in de ochtend met de speeltoestellen in de zonnestralen, het roodborstje van de winter zag ik nu ook weer, dan de eerste kindergeluiden, de speeltuin vult zich en ik maakte een praatje met een vrouw en haar ouders die met picknickstoelen midden in het bos een zitje hadden gemaakt. Haar moeder herinnerde zich als kind nog een granieten grote glijbaan,, maar ik en haar dochter een houten, met lange kleine latjes. Haar kinderen glijden nu door... iets van aluminium, schat ik zo in.

'Bliss': dat is een verhaal van Katherine Mansfield dat zich in een tuin afspeelt op een feestje en waar de hoofdfiguur een onbekend gevoel in haar hart voelt opspringen als zij naar een andere vrouw kijkt: 'Bliss'. Vandaag gaf veel van wat ik zag en hoorde mij dit kleine, korte gevoel van verrukking. Maar ik vind 'bliss' een veel mooier en krachtiger woord voor dat korte, sissende en tegelijk fluisterende ssssttt..., bijna stille gevoel, dat in je hart kan opspringen en voordat je het weet te benoemen alweer verdwenen is.