dinsdag 13 november 2018

Tenerife-sensaties

O, dit kan ik niet uitstaan. In plaats van op de knop publiceren, heb ik per ongeluk op delete gedrukt. Weg blogje. Dus nu in telegramstijl uit de tombola van wat nu opborrelt:

*Er zijn hier grote, groene reuzenpaprika’s , geurbommen, en ook de basilicum komt in dikke sappige stengels en blaadjes. Tezamen met een blikje tomaten is een heerlijke saus met deze ingrediënten zó gemaakt en pasta, volgens de hooikistmethode: even koken en in slaapzak wikkelen. Smullen!
Mijn drankje is hier Cobana, bananenlikeur, op het eiland gemaakt en eergisteren rookte ik er een sigaar bij van Las Palmas, per stuk te koop.

* De grote grijze-bruine vlakken die ik al op Google Eerth had gezien, baarde me, met mijn stadse oog, wat zorgen. Wat zit daarachter verscholen? Toch niet allerlei vormen van industrie? Ze staan ook tot aan de rand van de kust en zo kon ik naar binnengluren: het blijken kassen te zijn, met daarin meer dan menshoge planten. Zo kom je dus aan die reuzepaprika’s. Tegen deze muur van gaas waren kleine grijze strandhuisjes gebouwd. Ook zag ik een tentje, ingeklemd tussen de grillige zwarte lavarotsen, vlakbij zee. Muurtjes gemaakt van opgestapelde lavastenen, ik zag 10 liter-waterflessen, een rode racefiets: is dit de wijze waarop een Tenerifaan haar eigen kluis heeft gebouwd?

* Op het strand ronde zwarte cirkels van opgestapelde lava-stenen: beschutte plekken om windstil in te verpozen. Ik lag op mijn buik en voelde iets over mijn rug kruipen. Het was een zwarte hagedis van 15 centimeter met schubjes en een ruggengraat. Met een prehistorische blik bleef hij bewegingloos voor zich uitkijken. Er zijn ook kleine hagedissen, salamanderachtig, in de aarde kleuren van hier, bruinig met wat groen en geel. Zijn die kleiner,om zich snel te kunnen verstoppen, achter de weinige planten? Het blijk hier een natuurreservaat te zijn, het enige duinengebied van Tenerife, waar honderden soorten vogels uitrusten op hun trek naar Europa uit Afrika en weerom.

* Ook het lange strand van vulkaanzand van El Modano tot en met hier, Playa de la Tejita, is uniek op Tenerife, onderbroken door Montana Roja. Gisteren maakte ik een voor mij spectaculaire wandeling en kwam uit aan de achterkant van de berg. Grillige rotsen, lavaplateau’s, vreemde formaties in de kleuren zwart, rood, oranje beige. Alsof het lukraak is uitgestrooid en aan elkaar is geplakt, de heftigheid en woestheid van vulkaanuitbarstingen, zó voor je ogen verteld.

* Ik en mijn tent leverden de eerste avond een gevecht met de harde wind. Ondertussen heb ik wel het vertrouwen dat deze het houdt. Zo niet, dan kan ik altijd een houten huisje gaan huren, die er op deze eco-camping in rijen staan, als schildpadschilden, tussen de struiken in. Mijn tent staat helemaal alleen in een windhoek. Daar wist ik toen nog niks van... ik kijk alleen naar de uitzichten. Vlak boven mijn tent staat het sterrenbeeld Orion heel laag te schitteren.