Weer thuis overwoog ik om in de bijna avondschemering nog even het bos in te gaan, op zoek naar vossenholen. A. die hier al meer dan 40 jaar zit antwoordde op mijn vraag of zij enig idee had hoe de vossen woonden, prompt: Ja, ga maar kijken, als je hier het zandpad oploopt, bij de wortels van omgevallen boomstammen, daar zitten ze. En als het in het bos naar Maggi ruikt, dan is een everzwijn héél dicht in de buurt. Ze was verbaasd dat ik er nog geen enkele hier in de buurt had gezien, alleen overal sporen. Maar de ervaring dat het plotseling naar soep rook midden in het bos, die herkende ik wel.
Dus vanochtend ben ik gaan kijken. Er blijken op een paar honderd meter afstand van mijn boshuisje drie grote vossenholen te zijn, elk ongeveer 20 meter van elkaar af. Je kijkt onder de bijna menshoge kluit van de omgevallen stam en dan zitten er aan weerszijden grote holen, de diepte in. Ze lijken dus een ingang en een uitgang te hebben, anders dan bij een konijnenhol. En in de rondgang vond ik nóg twee vossenholen. Dus om mij heen wonen tenminste vijf vossenfamilies. A. vertelde dat haar man gezien had, dat een vos met haar pootjes kaarsrecht omhoog, tegen het hek dat de mensen van het bos scheidt, opklimt. Er wordt zeer nadrukkelijk gevraagd om het wild niet te voeren, om ze zodoende uit het park te houden en ineens snijdt dat wel meer hout, met vijf vossenholen zó dichtbij in de buurt.
Ik kom nog een lief Engelse ‘nursery rhyme’ op YouTube over vier vosjes tegen (Four little foxes playing in the woods) en elk maakt iets spannends mee en keert dan snel weer huiswaarts. Het vossenhol is meer getekend alsof het een kleine stevige grot is, niet met zand en gras en draderige boomwortels omgeven, zoals ik ze net heb gezien. Hoe zou het zijn als je een poos heel stil op de grond tussen de vossenholen gaat zitten? Zou je ze dan tevoorschijn zien komen en ze wellicht zien rondscharrelen om hun hol? … Misschien een projectje voor de toekomst.
