donderdag 18 maart 2010

Almere

Ja, ik ben er écht geweest: in Almere of all places. Al een hele poos geleden had ik een krantenartikel uitgeknipt en bewaard. Het betrof een tentoonstelling in museum De Paviljoens van Germaine Kruip, die Only the Title remains heet. Te Almere, dus. De recensie was heel lovend: het gaat over het verstrijken van de tijd, over schoonheid, over licht en eeuwigheid.

De foto's toonden witte, lege ruimtes, met uitzicht op natuur en omdat licht zo'n belangrijke rol speelt, is het tot zonsondergang open. Elk soort lichtval zou een overrompelend andere ervaring teweeg kunnen brengen, een spel van cultuur en natuur. Ik visualiseerde een mooi museum, met uitzicht op wijdsheid en polders.

Maar ja, Almere? Wie wil er nou naar Almere? Dus ik bedacht dat dit wel een leuke bestemming zou kunnen zijn wanneer gans boekkenlezend Nederland gratis met de trein mee mag met het Boekenweekgeschenk. Aldus geschiedde. Ik heb het halve land doorkruist en dan valt weer op hoe mooi Nederland vanuit de trein is. De liefelijkheid van de Achterhoek, het uitgestrekte veenlandschap van Drente, de Veluwse bossen richting Amersfoort.

Maar Almere? Niet doen. Er is een soort herinnering blijven hangen van een lang gerekt Fred Flinstone, nep rotsbruin geveldak met een vals plat waarmee een deel van het winkelcentrum bedekt is. Winkels aan winkels voor de lagere middleclass van Almere, die op een Zondag nergens te bekennen is. Een sfeerloos niks, waar je gaat begrijpen dat een figuur als Wilders enig leven in de brouwerij brengt.

En de tentoonstelling? Ja, die is mooi. Alleen kijken de Paviljoens van Almere, een soort witte containers op palen, uit op nieuwbouw en een industrieterreintje. Je kon er geen kop koffie drinken en de jongen achter de kassa die buiten een sjekje rookte, heet je al bij voorbaat bijna verontschuldigend welkom. Virtueel rondlopen op de tentoonstelling, dat volstaat ook.

En Almere? Je wordt er mild en vergevingsgezind van, tegenover al die Wilders-stemmers. Gauw door met de trein naar het bruisende Amsterdam en maar hopen dat ook een stem voor Wilders uiteindelijk een doorgangsbiljet is naar iets anders en beters.