't Kind in je

Vroeger droomde ik over een zee die altijd naar me toe kwam,  bij een grote, oude labyrintische stad.  Tegenwoordig droom ik, als ik eens droom, over een breed strand. En die loopt dan als het ware door de straat heen. Bij de zee is een soort van dorpje en vannacht dwaalde ik door een van de steegjes en wist ik dat ik op een bekend punt was gekomen: helemaal onder, op de hoek al op het strand, was een leuke gekleurde winkel van geel zandsteen met binnenin allerlei leuke hebbedingetjes te koop. Nét geen lucide droom, want ik wist niet dat ik droomde, wel dat ik er eerder was geweest.

In die droom gebeurde het dat er drie huizen op het strand stonden. Er was een grote groepsdans van het ene huis naar het andere, een beetje zoals die dans van Michael Jackson in die fabriekshal, ik geloof op het nr. Bad. Een witte Michael danste voorop van het ene huis naar het andere, en daar aangekomen,dan nam de man die in het huis woonde, de dans over. In het huis dansde in spiegelbeeld een kind: het jongetje dat  die man ooit was geweest. De handen van de man en het kind raakten elkaar aan, als het ware, want er zat  glas tussen hen in.

Ik was een soort van toeschouwer en helemaal enthousiast.Wat een vondst! riep ik, die dans met de man en zijn jongere zelf!  De man wist door contact te hebben met het jongetje in het huis dat er buiten op het strand gigantische hopen afval in plastic zakkken verstopt en  begraven lagen. Een andere danser uit de groep,   die spurte ernaartoe en  groef dan als een gek, in een versneld tempo allemaal kuilen, en zo kwam die oude rotzooi tevoorschijn en werd van het strand wegggehaald.

Wat moet je met zo'n droom? De drie mannen waren wellicht de drie broeders gisteren in de leesgroep, waarvan de laatste al zei: de drie-eenheid is nu dan compleet: ze snapten niks van wat er verder over de tafel werd uitgewisseld... over iets dat 'groter is dan de hemel, maar wel kon wonen in jezelf'... De ene kreeg wel heimwee door de woorden van anderen en dacht aan zijn eigen eerste communie, toen je nog gewoon kon beleven dat Jezus in je hartje woonde.

En misschien is het thema van het kind en de volwassenne en de rotzooi op het strand bij je huis opruimen, wel het thema dat me nu erg aangaat: Steeds meer denk ik hoe belangrijk het is om met het kind in jezelf contact te maken en daarmee te gaan dansen. Op de een of andere wijze brengt die dans je dicht bij de rotzooi rondom je huis.

Weer leuk verzonnen door mijn brein, dat er gedanst werd op het nr. Bad, denk ik nu. Bad: Wat je begraven hebt, maar je omgeving in feite vervuild en  waarvan het zo fijn is om dat werkelijk op te ruimen; schoon schip te maken. Dan blijft een heerlijk breed strand over om te zonnen, te liggen en te flaneren.