zondag 25 maart 2018

Mussenvrouwtje

Een buurman van enige deuren verder op, noemt me het 'mussenvrouwtje'. Vandaag toen ik terug kwam wandelen uit de kerk en van veraf vanuit het plantsoen al die mussen zie fladderen rondom mijn huis, dan ben ik daar intens tevreden over: dat het me gelukt is om een permanente mussenkolonie in mijn tuin te creĆ«ren. Ik zit nu voor  het eerst in het jaar, buiten met de koffie en het brood, windstil in de zon en overal om mij heen getjilp en laag fladderende mussen.

Sinds er gesnoeid is en ze niet meer op het dak terecht kunnen, lijken ze te zijn afgedaald. Ik heb nog nooit zoveel mussen tegelijk, overal, gezien! Stiekem ben ik blij dat het zo lang geduurd heeft, al dat gedoe met de woningbouwvereniging, want onderwijl kon de klimop toch tot een dikte groeien waardoor het gedecimeerd en wel tot 40 centimeter, er kennelijk genoeg ruimte is voor mussennestjes. Ze vliegen over de hele lengte van het huis.

Kleine narcissen-pollen zijn nu uit, zo ook de krokussen en ik heb een mooie hangpot met lichtpaarse violen gekocht, dit is lente! Groepjes mussen op ooghoogte hebben nu de oude boterham ontdekt die ik net gestopt heb in de hangende holle kokosnoot aan de appelboom, ik tel er in de gauwigheid negen. Ze scheren ook schuin omhoog over mij heen, toch naar het dak, waarheen? Misschien toch naar de nieuwe mussenkasten die iets verderop zijn opgehangen? 

Ik vergat de mussen  erbij te tellen die in het dichte bamboe- bosje zitten, midden in de tuin. Die ik zie, zwaaien in de hoge toppen en vliegen van daaruit weer de omgeving in. Ik vind het best leuk om het mussenvrouwtje van de buurt te zijn!