De monniken in het zwart met lange vierkante kappen op, in een geheel met fresco's beschilderde Byzantijnse kerk: ze zingen zó mooi. En soms waren het maar vier stemmen, die de hele kerk vulden. Net luisterende ik naar de completen van gisterenavond, de laatste hymne is aan de moeder Gods, Maria, dus. De monniken druppelen binnen, na de teksten en gebeden door twee monniken. Dan blijken er ongeveer acht monniken verspreid in de hele koepel van de kerk te staan , ze heffen aan en op het einde dan storten ze zich, al zingend op de grond neer. Zo eindigen ze de dag.
J. met wie ik in de auto zat en al voor de zesde keer ofzo ging, had het al vooraangekondigd: ik dwing jullie om hier naar toe te gaan, ik hou het niet droog, het is zo intens en heftig. En ook nu stond ze gisterenavond met tranen buiten de kerk. Ik had ook iets van een brok in de keel. Om elke dag zó te eindigen, dat wil ik wel. Misschien gewoon elke dag, vanaf nu, naar hun completen luisteren of het live volgen.
De monniken beginnen te zingen. Ik luister naar de vigilie van eergisteren.Ik denk: wat is dat gerinkel toch, het lijken wel sleutels. Maar ineens weet ik het weer: alle iconen in de kerk worden met een rondgang begroet, zwaaiend met een wierookvat, met zelfgemaakte wierook van bloemen en kruiden uit de tuin. In deze vigilie werd het tot drie keer toe gedaan. Ook jij wordt bewierookt. In elke icoon kijkt het goddelijke je aan. En ook elk mens is een deel van dat goddelijke, vandaar.
De monniken beginnen te zingen. Ik luister naar de vigilie van eergisteren.Ik denk: wat is dat gerinkel toch, het lijken wel sleutels. Maar ineens weet ik het weer: alle iconen in de kerk worden met een rondgang begroet, zwaaiend met een wierookvat, met zelfgemaakte wierook van bloemen en kruiden uit de tuin. In deze vigilie werd het tot drie keer toe gedaan. Ook jij wordt bewierookt. In elke icoon kijkt het goddelijke je aan. En ook elk mens is een deel van dat goddelijke, vandaar.
