Ik zat op de bank te lezen en toen kwam Vos voorbij. Eén van de vossen, er zijn er meerdere weet ik ondertussen, maar deze is er het beste aan toe: groot, stevig, mooie vacht, dikke staart, scherpe blik. Zij keek mij, langs slenterend, even door de ruit aan en ik sprong op en liep naar buiten. En ja, daar was ze, bij het schuurtje alsof ze had gewacht. En ik maakte een filmpje.