Dit weekend fietste ik op de Zaterdag door een dichte mist met gemiddeld drie meter zicht naar Kranenburg voor de boekenclub. Ik fietste de Waalbrug over bij mijn stad en zag deze geheel niet liggen. Alles in nevelen gehuld, ook de rivier eronder zag ik niet stromen. En vandaag terug en nu kon ik iets verder zien, maar de wereld bleef grijs met flarden van stemmen, toen ik zelf wel op een bankje neerzeeg. Kleine stemmige inkijkjes wat mensen beweegt, het klonk geanimeerd, gelukkig.
Dit tv-seizoen kijk ik voor het eerst naar talentenshows: ik viel in de derde aflevering van Maestro en zag net hiphop-artiest, rapper Sor, 23 jaar, die ook nog kampt met doofheid, winnen van Simone Kleinsma. Wat een genoegen: een vrouw en een zwarte man in de finale en dus ook aardig wat zwarte mensen, zijn supporters, in de concertzaal, zo duidelijk komend uit een andersoortige cultuur. Het blijkt dat zijn manager hem heeft opgegeven met het doel om klassieke muziek, die op de hoogste sport staat van de muzikale ladder, te verbinden met hiphop, die ongeveer helemaal onderaan staat qua waardering. En dat je voor het eerst ziet dat een dirigent ergens één is met de muziek die in haar innerlijk woelt en leeft en muzikaliteit zich niet laat vangen in een hokje en dat het dan mogelijk is dat over te dragen naar een orkest.
En dan is er de Voice of Holland. Eerder keek ik weleens en dan ongeveer de laatste acht weken, wanneer er live-shows zijn met de tien finalisten. Dit jaar had ik net besloten om vanaf aflevering 1 te gaan kijken, Sophia Kruithof won twee jaar geleden en haar stem is nog mooier geworden. Ik volg haar op Instagram, van de ene kant nog zo gewoon een tiener, pasgeleden op vakantie in Tenerife en ze heeft haar rijbewijs niet gehaald, maar dan zingt ze haar laatste gecomponeerde liedje ‘Perfume’, waarvan ze dan op Insta weken van tevoren zegt dat ze het ‘rete-spannend’ vindt, omdat het haar meest persoonlijke liedje ever is. En dan komt er een heel andere sfeer uit haar tevoorschijn. In een ander liedje, ‘Run Away’ zingt ze: I must start believing, believing there is magic in me.
Ze is gecoacht door Anouk die al na drie seconden haar stoel draaide en Anouk heeft vandaag op Insta aangekondigd dat ze ermee stopt, na de tweede aflevering. Het hele programma is stopgezet. Want ook daar, na de sportwereld, de filmindustrie enzovoort blijken er mannen rond te lopen waaronder de muzikale bandleider, die ook de man is van Linda de Mol, met seksueel overschrijdend gedrag, ik hoop dat het Sophia niet is overkomen, en alles is onder het tapijt geveegd en verborgen gehouden voor de medewerkers: Anouk noemt het nu een corrupt zooitje. Wat een menselijk drama op de kleine rechthoekige decimeters van het tv-scherm dat bedoeld is om te amuseren. Zou dit het einde zijn van de grootste talentenjacht-show van Nederland? Zoveel mist en nevel, terwijl je hoopt op authenticiteit.
