2) Een grote ooievaar op een nest op een paal in een weiland. Die hoort toch in het zuiden te zijn? Zat wellicht net als ik, even uit te rusten op een vertrouwd plekje?
3) Het boek Alles Komt Goed van Peter van Straaten uit 1983. Ik heb zijn pentekeningen en zijn humoristische mensenkennis altijd al bewonderd.
4) Het prentenboekje Van Meisjes en Jongetjes / Van Jongetjes en Meisjes versjes en tekeningen van Rie Cramer uit 1906. Curieus, je draait het boekje om, voor de beide titels. Maar in beide komen meisjes en jongetjes voor en meisjes zijn er vaak voortvarend en stoer en een jongetje huilt.
5) Het boek: Herinneringen van Aletta Jacobs uit 1924, maar opnieuw uitgegeven in 1978 door SUN, Socialistische Uitgeverij Nijmegen. Teruggezogen in mijn studententijd, toen er een boekhandel vol SUN-uitgaven was, waar ik regelmatig struinde.
6) Het boek Franscesco; Het Leven van Franciscus van Assisi van Jean Dulieu (ja, die van Paulus de Boskabouter) : Eindelijk gevonden, de biografie, notabene Nederlands, die in Franciscaanse kringen geprezen wordt en die ik nog niet gelezen heb.
7) Dat ik bovenstaande boeken te samen met het getekende natuurdagboek van Marjolein Bastin, die heel blij is dat ze drie bosmuisjes in huis heeft, daar kan ik me aan optrekken, en ‘Correcties’ van Jonathan Franzen, vond voor, alles bij elkaar € 9,25.
8) Dat het oude Vietnamese echtpaar waar ik loempia’s eet, dacht dat ik elke week van Nijmegen naar Apeldoorn en weer terug fiets!
9) De lieve Franse film Romuald & Juliette op Netflix uit 1989, toen Black Lives Matter nog niet zo in was, over de president van een grote onderneming die bedrogen wordt door zijn vrouw en in de val gelokt en verraden door zijn collega’s en de schoonmaakster die hem gouden tips geeft en ondersteunt en er al 10 jaar werkt.
10) De nieuwe cd van Janis Ian: The Light at the end of the line, de laatste die ze zal maken, gisteren uitgekomen, er staat een interview met haar in Trouw vandaag. Dat je dat dan meteen kan beluisteren, hoe anders dan vroeger, dat je toen helemaal naar een platenzaak moest gaan en dan nog kijken of het wel kon van je zakgeld. Zo lang ken ik haar al, nog geen 17, zoals een van haar bekende nummers gaat. Ik heb al haar lp’s en ook een latere cd waar ze live speelt. Het is zo’n vertrouwde stem, die tegelijkertijd met mezelf ouder is geworden. Wat fijn dat ze kritisch is gebleven, maar tegelijkertijd ook nog steeds vol hoop. Het laatste liedje op de cd heet: ‘Better Times Will Come.
