Ik zie me nog zitten met mijn krakkemakkige draagbare castterecordertje voor de TV. Bij het nep-houten bruine gestreepte vierkant onderin, waar het geluid uit kwam. Iedereen moest doodstil zijn. John Denver kwam eindelijk een keer op de TV en ik ging een Geluidsopname maken. De videorecorder bestond nog niet. Via het geluid, dat net anders klonk dan zoals hij het op de LP speelde, zou ik de beelden in mijn geheugen bewaren.
Ik was fan en al zijn liedjes zitten nog steeds woordelijk in mijn geheugen gegrifd.
Daarnaast was ik fan van Jackson Browne. Puur op de teksten: The Pretender ( Out in to the cool of the evening strolls the pretender. He knows that all his hopes and dreams begin and end there... Are you there? Say a prayer for the pretender. Who started out so young and strong only to surrender...) The Fuse (Throught every dead and living thing, time runs like a fuse, and the fuse is burning...), For a Dancer, These Days: net voor het eerst op YOU TUBE beelden van hem kunnen aanschouwen.
Nu zie ik pas, dat hij de bedachtzame, diepgravender broeder is van de zonnige, John. Dezelfde brede mond, dezelfde acoustische gitaar, hetzelfde kapsel, soms.
Ik zag een heel oude opname:John Denver zingt in 1971 The Strangest Dream buiten op een plein voor een menigte van mensen. Ik was geroerd, echt waar. Misschien omdat ik mezelf terug zag als dromende tiener vol idealen., terwijl je nu "sadder but wiser"bent.
Mijn sentiment wordt versterkt door de amateuropname: schokkerig beeld, iemand die er doorheen loopt. Alsof je zelf in die menigte staat. Plus de gedachte dat iemand op de wereld deze opname uit het eigen archief heeft gehaald en het de moeite waard vond om het op You Tube te plaatsen.
YOU TUBE maakt het mogelijk om door de jaren heen te zappen en John Denver hetzelfde liedje te zien zingen met ongeveer 30 jaar verschil ertussen. Rocky Mountain High: He was born in the summer of his 27 th year, coming home to a place he never been before..."
Hoe erg tekenen de jaren en hakken in op je frisheid en onschuld? Je wilt het meestal niet weten...
