Mussenkolonie (3)

Gisterenavond en vanochtend me verwoed in de klimop en de bruidssluier boven mijn huis begeven. Vanuit de tuimelramen boven: knip-knip-knip en tenslotte met een takkenschaar een hele dikke worteltak doorkrijgen. Met een keukentrap, eigenlijk zou ik een telescoopladder moeten hebben, bij de zijkant van mijn huis tot reikhoogte de muur schoonmaken en weer bruidssluiers eruit trekken die tot in de kruin van de lijsterbesboom was gaan zitten.

Tja. Ik hou van mijn oerwoud, maar het klopte wel dat de begroeiing bijna schadelijk werd voor het huis: de worteltakken kropen van onder de kozijnen in... Als ik de boze buurman was, zou ik zo'n overhellende massa van bruidssluier en klimop misschien ook wel bedreigend en vervelend  vinden...

Maar toch: ik blijf vechten voor het behoud van de mussenkolonie. In feite sta ik ook in mijn gelijk: de kolonie is al beschermd door de flora en faunawet.  Er was ooit stankoverlast van twee spreeuwenzwermen, maar die heb ik door heel hard te snoeien verjaagd, dus het stinkt niet meer. Behoudens op heel warme, klamme dagen als deze, dan kan je, als je werkelijk wil, een vage vogellucht, zoals bij een voliere, ontwaren. Een andere technisch beheerder van de woonvereniging heeft al vastgesteld dat klimop in principe niet schadelijk is voor de woning.

Dat kan toch ook niet anders? Al die Engelse landhuizen die begroeid zijn met klimop! In mijn fantasie zie ik de nieuwbouwwijk waarin ik woon net zo begroeid zijn als mijn tuintje en huis. Dan hadden we allang in een groene oase geleefd en waren de nieuwbouwhuisjes net zoals Hoobbitstee, waar de hobbits wonen, in The Lord of the Rings.

Ik ben wel een beetje een hobbit-type, maar anderen, zoals mijn andere buurman, die heeft meer iets van het schone en klare van de elfen: een keurige tuin, en hij vliegt langs alle buren om bij hun afwezigheid de groencontainers aan de straat te zetten en hij maait uit zichzelf het gras in het plantsoen... Een paar jaar geleden maakte hij, vanaf zijn tuimeldakraam met een telescoopcamera, een foto van mij, lezend op mijn campingstoeltje bij het water in het plantsoen.

De boze buurman is meer zoals een leider van de Orks: grimmig, bulderend, ik ben een beetje bang voor hem. Wie zal deze strijd gaan winnen? Geen idee. Ik heb de overmatige begroeiing nu weggesnoeid, ik kan rustig op vakantie volgende week, naar Oerol. Daarna volgt vast een nieuwe episode rondom de mussenkolonie.