Oerol is een fantastische plek waar je zelf belevingen schept in samenspraak met het vele dat naar je toe komt. Al die kunstenaars, kunstenmakers: theater, muziek, installaties. Al die moeite en aandacht om binnenwerelden zichtbaar te maken en ze te verbinden met de buitenwereld.
Gisterenavond zei in het nagesprek de actrice die Hester speelde in het stuk 'Het verhaal van Hester' van Inez van Dullemen, geregisseerd door haar man Eric Vos, 87 jaar, hun laatste stuk, op de vraag waarom ze theater maakte: het is ook een ambacht. Maar ik weet geen andere activiteit waarmee ik mijn hoop levend kan houden... 25 jaar en zo levensecht een vrouw spelen, verdwaald in haar hoofd, door een incest-verleden. Ze weet niet precies waar ze uit put, zei ze.
Vanochtend wandelde ik van uit mijn tent het Tolkien-bos in: op en af, olifantenpaadjes door helgroene varens, tapijten van lichtbruine dennennaalden,ochtendzon door de hoge bomen.Zo vaak wandel ik niet 's ochtends door een bos. Op zoek naar de installatie Lacrimae: het verhaal uit Ovidius Metamorfosen: over meisjes met verdriet die bomen worden, hun tranen veranderen in Amber... ze drupten oranje uit de bomen, een enkele viool, klagend zingende vrouwen stemmen hoog uit de bomen, stiltes... het mengde zich met de elfenvolken van Tolkien.
Vroeg in de middag naar de muziek voorstelling 'Wachter' van Nynke Laverman, over de kunst van het wachten tot dingen rijpen, uit zichzelf veranderen zonder in te grijpen.Wachten als een grote Bosuil. Heel mooi: in het najaar gaat ze ermee toeren door het land. Misschien ga ik dan nog een keer, dan ken ik de woorden en de muziek, ik heb de cd gekocht, ze zingt in het Fries. Nu paste het geheel in de verbeeldingswereld waarin ik al was:het bos, de oude bomen díe ook gewoon weer wachten tot het lente wordt.
In de windstille duinen in de zon alles laten inzinken en weer paste de omgeving met wat ik las bij Tolkien: over de elfen die naar de zee trokken, ze volgden een zeemeeuw. En de zeemeeuwen vlogen over mijn hoofd in de strakblauwe luchten, mee met de winden...
