Een schop dus: hoe vaak heb je die nou nodig? Door Hendrik-Jan de tuinman werd vroeger op tv best wel vaak reclame gemaakt. Ik heb er nu eentje nodig omdat ik het plan heb opgevat om van mijn voortuin een mini-meditatie-moestuintje te maken. De voortuin was vergeten gebied: er staat een aantal grote bomen, zoals een kastanje, ontstaan uit die ene wilde kastanje die ik er ooit plantte en een verfomfaaide kerstboom: ook eentje die ik met wortel en al na de Kerst in de tuin plante: mijn eerste Kerst in dit huis: zo sentimenteel ben ik wel.
Dus die twee bomen blijven staan. Net zoals de berkenboom in de hoek die hoog boven het dak uittorent. Maar de rest wil ik omspitten. Het stond vol met roze ooiersvaarsbekken in de lente en zomer en ik vond dat wel oké: hoefde ik niet meer op onkruid aldaar te letten. Maar toen de grote klimopstronken van het dak daarop vielen en alles geplet was, zag ik ineens dat het toch best wel een aardig oppervlaktetje is, dat voortuintje.
Van al die klimopstronken en takken heb ik nu een omheining gemaakt in de voortuin, waardoor je er niet meer zomaar overheen kunt stappen. Allerlei klimopslingers, zoals om de stam van de berkenboom en vanaf het huis, heb ik nu om die oude takken geleid. Ik verwacht dat het volgend jaar helemaal klimopgroen is geworden.
Er staat een oude sierappeltjesstruik die weg moet en nog wat onduidelijke dingen. Ik visualiseer me dat ik van bamboe uit de achtertuin wat 'klimrekken' maak voor boontjes en peulen. Dat er wat prei zal groeien, een pluksla, misschien een pompoen en courgette die ik dan zal leiden over de omheining naar de zijkant van het huis. Het idee is, dat het puur voor de meditatie is: zodat ik elke dag in mijn eigen tuin kan kijken hoe iets al dan niet groeit. Dus alles gaat op de schop.
