Wat is dit fantastisch. Het is de warmste en zwoelste zomeravond die ik ooit thuis heb meegemaakt. Toen ik zo-even uiteindelijk de rivier in de laatste avondkleuren, traag stromend, kleine kolkjes en cirkelingen, verliet om half tien, lagen er nog mensen in bikini en zwembroek. Nu zit ik onder mijn klamboe en heb
Summertime van Ella Fitzgarald erbij gezocht. En toen ik dan toch bezig was andere oude liedjes van Ella en Louis Amstrong.
Tenderly, April in Paris, Cheek to cheek, Moonlight in Vermont...
Dit wordt een kort blogje. Ik smelt weg, mijn woorden verdampen.
Dream a little dream of me, What a wonderful world.
