maandag 3 juni 2019

Helen Siegl

Altijd leuk om iets nieuws te ontdekken. Ik had uit de dozen van mijn ouders uit de garage ook nog een oud klein bijna vierkant boekje meegenomen, Aesop’s Fable’s De reden was dat ik er het keurige, bloklettersachtige handschrift van mijn opa in zag. Dat vond ik wel leuk, het is dus een boekje dat mijn vader weer uit de boedel van zijn vader heeft bewaard. Opa was hoofdonderwijzer, dus ook in zijn huis waren boeken niet vreemd, net als mijn ouders was er in zijn huis een ‘Studeerkamer’.

Gisteren ging ik ze lezen, hele korte verhaaltjes, groot lettertype, het is een kinderboekje, aanvankelijk geïntrigeerd door opa’s onderstrepingen op sommige woorden in een zinnetje, alsof hij daar de klemtoon op wilde leggen, zou hij het willen hebben voor lezen? Maar het boekje is uit 1964, gewoon dus gekocht toen hij al in Nederland woonde en al met pensioen was... Is het mogelijk geweest dat hij het ooit nog aan mij heeft voorgelezen en het dan zin voor zin vertaalde? Ik kan het me niet herinneren, maar heb wel een soort van herinnering dat ik vaker op zijn studeerkamer was. 

En toen vielen de illustraties in dat boekje mij op. Die zijn wel héél mooi. Het zijn houtsnedes en de dieren hebben heel menselijke trekjes, zoals dat hoort bij verhalen van Aesopus. Maar er is meer, ze gronden in de natuur, gaan fijnzinnig iets aan met de mensen, als deze er bij worden afgebeeld, en ook de natuur lééft, een windje waait in het riet, een paardenbloem komt trots op, water kabbelt.

Ik ging op internet kijken, Helen Siegl heet de illustrator, is het mogelijk dat er iets over haar te vinden is? Ja, uitgebreid! Ze is een kunstenares van Oostenrijkse afkomst uit Wenen, maar is na de tweede Wereldoorlog naar Amerika verhuisd. De bezetting van de Nazi’s en de gruwelijkheden hebben een diepe indruk op haar gemaakt, maar haar antwoord erop vindt zij in de kunst en het zichtbaar maken van ‘God’s schepping’. Zij is een vrome rooms-katholiek en heeft ook nog aspiraties gehad om een contemplatief  leven te leiden in een klooster. Tot twee keer toe, in haar jongere jaren, maar ook na een leven waarin zij acht kinderen heeft grootgebracht. Zij leefde van 1924-2009.

Er is een hele site, waar veel werk van haar te zien is en het is ook nog te koop, met hele redelijke prijzen.  Ik ben dan even zó enthousiast! Overal die mooie mix van aards en iets dat dit overstijgt, met een humoristische ondertoon. Dat je dat meteen kunt zien, dat woorden dus niet nodig zijn om in een oud kinderboekje, dat te ervaren wat zij graag wilde: Wake people out of numbness en present life as a new creation. Ik begon al te kijken naar een print die ik graag zou willen hebben, maar er past niks meer in mijn huis, dus ik temperde mijn gretigheid.