Dit vind ik wel een indrukwekkend plaatje: twee ouders die luisteren naar het kloppend hart van hun zoon, die overleden is aan een overdosis.
En dit vind ik ook indrukwekkend: het gigantische tunnelstelsel dat Hamas heeft gebouwd onder Gaza. Aan de oppervlakte is er 25 mijl in lengte, ondergronds worden er 300-400 mijl aan wegen geschat. De teneur is: Israël heeft het geheel onderschat. Zélfs dus met al hun theorieën erover… Maar wát is er onderschat? Dit tunnelstelsel is alleen maar mogelijk met de hulp van talloze landen erachter. Of eronder. Wellicht hebben al die naties over de wereld, 2/3 van de wereldbevolking, wel hun steentje bijgedragen: allen die al vanaf het begin roepen om een blijvende oplossing voor de Palestijnse bevolking en een staakt-de-vuren. En dan blijft dat kleine gedeelte over; dat geprivilegieerde westen, met de Joods-Christelijke traditie als fundament onder de democratie, die dit alleen kan zien als een daad van terreur.
Maar de kern is dat eerste plaatje: er is maar één menselijk ras met maar één verlangen om te leven. Een natie die zijn bestaansrecht ook legitimeert met een notie dat je het uitverkoren volk van God bent en dat daarom die grond van jou is; dat is ook een affront.
En nu zit de wereld dus met een onoplosbaar probleem. De mensheid kan een hart van een iemand planten in een ander opdat deze zal leven. Maar ze is niet in staat om het hart dat ondergronds door is blijven kloppen, in een brandend verlangen naar vrijheid en bestaansrecht, te transplanteren naar de oppervlakte.
Nu is er dan voor het eerst weer een deal tussen Israël en Hamas: Medicijnen voor de gegijzelden tegen meer humanitaire hulp voor de mensen bovengronds in Gaza. Maar wanneer er geen staakt-de-vuren komt, zal er geen hart meer blijven kloppen.
