Ergens in de bergen van Italië, in de Piedmonte bij het dorp Artesina op een heuveltop, ligt een meer dan levensgroot roze knuffelkonijn. Mensen zijn er zo klein als de lilliputters bij de reus in het verhaal van Gulliver. Het konijn ligt er met de armen wijd uitgestrekt en met een dolle verdwaasde blik in de bolle ogen. Een knietje wat opzij en dat geeft hem iets juffertjes.Ik wou dat ik even zo'n konijn kon zijn. Zomaar liggen in het landschap, onverstoorbaar en allerlei mensen die op me klimmen en voor heel even troost en bescherming zoeken en zich laten paaien door mijn harige roze zachte knuffelvelletje. Misschien bedoel ik eerder te zeggen, dat ik zelf wel op zo'n groot knuffelkonijn zou willen liggen, op een heuveltop, midden in de zomer met een warme zon daarbij... wezenloos, alleen maar liggen.
De kunstenaargroep die het maakt heet Gelitin, drie jongens uit Oostenrijk, die een beetje in de kleutertijd zijn blijven hangen, lijkt het. Maar dit konijn mag blijven. Het is er in 2005 geinstalleerd en het is de bedoeling dat het blijft tot 2025. Inwoners van het dorpje schijnen spontaan in de weer te gaan met naald en draad om gaten en scheuren weer te herstellen. Van binnen bestaat ie uit ouderwets stro.
Dit ouderwetse knuffelkonijn ligt daar dus, in wind en regen, sneeuw en ijs. In 2025 ben ik al ongeveer bejaard. Wat is hier dan van over? Het is een leuke gedachte dat een generatie inwoners van dat dorpje bezig zal blijven om Konijn in volle glorie te kunnen behouden. Maar het is evenzeer mogelijk dat Konijn dan totaal vergaan is en er alleen maar wat resten stro en flarden roze liggen.
Het lijkt een soort proef op de som, wat een kleine gemeenschap van mensen vermag. Ik moet nu denken aan de proef die Hitler ooit gedaan heeft in een Oostenrijks dorpje. Hij liet er alle Joden weghalen, precies zoals hij dat daarna in heel Europa heeft gedaan. Ze werden gesommeerd om licht te pakken en in een vrachtauto plaats te nemen. Niemand in dat dorp heeft geprotesteerd of gevraagd wat er aan de hand was. Daardoor wist Hitler dat zijn plan tot deportatie van de Joden, zou kunnen slagen.
Stél, dat dit dorp alarm had geslagen... dan was de loop van de geschiedenis heel anders geweest. Het toont de macht aan van de enkeling en de kleine groep. Het zet op scherp dat er werkelijk keuzemomenten zijn in je leven. Wat doe je? Wie wil je zijn? Mag het knuffelkonijn blijven of niet?...
Filmpje over Pink Rabbit op YouTube
