Eergisterenavond ging ik naar een debat over de rol van religie in de ontwikkelingssamenwerking. Best een interessant thema, maar de teaser voor mij was dat Kathleen Ferrier aanwezig zou zijn. Ik was benieuwd of ze nog iets zou zeggen over haar dissidentenrol in het CDA en of ze al wist wat ze zou gaan doen. Ik had haar wel een vraag willen stellen: in welke mate speelt religie mee in haar politiek functioneren en wat vind zij nu van de C. in het CDA? Want je kunt wel over de rol ervan in het buitenland kijken, in Nederland is de vorming van een kabinet ondertussen ook een project ontwikkelingssamenwerking. Maar ze was er niet. Zeker te druk met het dubben wat haar te doen staat.Zo´n levendig debat brengt me terug in de studententijd. Er waren allerlei figuren, jong en oud aanwezig, oude actievoerders- typen en jonge elegante meisjes met blocnoten of zelf net terug uit Pakistan, les gegeven aan meisjes die na hun 18-de het huis waarschijnlijk nauwelijks meer uit zouden komen. Had dit zin, zo vroeg ze zich af. Opvallend was dat de CDA-woordvoerster zéér voor de rol van religie was en de hoogleraar in ontwikkelingssamenwerking faliekant tegen. Het CDA lijkt iets van een identiteit te willen behouden in het kielzog van allerlei katholieke en protestante hulporganisaties.
Nog opvallender was, dat de directeur van een islamitisch hulporganisatie het genuanceerste standpunt had. Op de vraag of hij nu voor of tegen de rol van religie was bij ontwikkelingssamenwerking, zei hij dat hij daar geen ja of nee op kon antwoorden omdat het van de situatie afhankelijk was. Maar hij moest kiezen. Typisch nederlands, die hijgerige polarisatie, en toen zei hij dan maar ja , omdat kenbaar maken dat je van een islamitische hulporganisatie was, wel deuren opende in islamitische landen.
Hoogleraar zei snerend, dat het toch wel duidelijk was, dat daar waar welvaart toeneemt de rol van religie afneemt. De CDA-ster, theologe en ex/medestudent van vroeger, benadrukte dat Nederland een uitzonderinspositie heeft, wereldwijd. Alleen hier is religie en geloof geheel tot een steeds kleiner wordend privégebied terug gedrongen.
Wat leer je hier nu van? Geen idee, eigenlijk. Ik ben eigenlijk al heel lang van mening dat religie en godsdiensten in de categorie van de ´mening´ geschaard zou kunnen worden. Want een mening hebben en die met respect voor andere meningen voor het voetlicht brengen, heeft nog nooit iemand geschaad. In tegenstelling tot God en Allah in wiens naam dood en verderf de wereld is rond gegaan. Geen scholen meer op godsdienstige basis, maar open plekken waar een veelheid van meningen onderwezen wordt, is mijn mening. Geloof ik.
