Tot nu toe werden het affiche en de folders van de meditatie avonden bij de Clarissen (gemaakt door Broer en de folder is op hun website clarissen.nl ook te downloaden), verzonden naar bibliotheken, wijkcentra, kerken en aanverwante organisaties. Ik had me daar nog nooit mee bemoeid. Nu bedacht ik mij dat het wel leuk zou kunnen zijn om te kijken of de boekhandels in mijn stad genegen zouden zijn er een plaatsje voor vrij te maken.De iets gespecialiseerde boekhandels dan maar, en gisteren maakte ik een rondje op de fiets. De eerste was de steil-christelijke boekhandel, maar die bleek zijn naam 'Pelgrim' eer aan gedaan te hebben en was vertrokken. Bij de tweede had ik enkele dagen ervoor al een balletje opgegooid en evenals toen zei deze collega meteen: ja, hoor daar hebben we wel ruimte voor. Het is een van oudsher links/marxistische academische boekhandel nu gevestigd naast het Filmhuis, hartje stad. Ze specialiseren zich nu ook in literatuur rondom en over de cinema en films die ernaast getoond worden.
De derde was de New Age boekhandel, de spiri-boekhandel. Binnen een meneer met zachte uitstraling en grote ogen die wat weifelend ja zei, nadat ik hem had uitgelegd, dat het een initiatief betrof voor meditatie en stilte, dat alweer het vierde jaar in ging, vanuit een klooster. Toen ik het affiche tevoorschijn haalde, een opborrelende bron vanuit de donkerte klaarde hij op, bekeek het en zei: 'Ik weet niet hoe lang het er zal hangen hoor'.
De vierde was de vroegere vrouwenboekhandel, maar nu ook gespecialiseerd in gay en literatuur uit niet-westerse landen. Achter de toonbank stond een vrouw met kort stekeltjeshaar die ik vaag wel van gezicht ken. Ik vroeg haar of ze affiches ophingen. 'Dat hangt ervan af, wat het is', zei ze en ze keek me met doordringende ogen aan. 'Nou, het betreft Mediteren bij de Bron vanuit een klooster hier in de buurt' 'O, nee! Dáár beginnen we niet aan!' Ik probeerde nog iets van: 'Goh, maar het is wel een hele groep vrouwen, die met elkaar leeft, en...' 'Als we alles van vrouwen hier op moesten hangen, dan is het einde zoek', interrumpeerde ze me. Heb ik het in ieder geval geprobeerd, murmelde ik nog wat na.
De vijfde was een boekhandel die op de doorgaande weg ligt naar de campus en het universiteitsterrein. Van oudsher gespecialiseerd in filosofie, theologie, bezinning. Achter de toonbank zo'n echte boekhandelaar met een brilletje in gesprek met een bedaagde academisch professortype, met een stapeltje boeken tussen hen in. Hij scande met een oogopslag de folder en zei dat er geen website op was vermeld. O, ja, dat klopt, bedacht ik, we hebben de tekst nooit meer aangepast en indertijd was hun website nog in opbouw. Het mocht er toch komen te hangen.
Ik vond het wel een grappige rondgang. Alsof je heel even allemaal verschillende werelden instapt. De macht van de boekhandelaar die een specifieke wereld voor je kan openen.
