Vanmorgen heb ik meegedaan aan een gratis proefles om te leren schilderen. Vroeger was tekenenen & schilderen mijn hobby en in de eerste klassen van de middelbare school vond de tekenlerares me dermate begaafd, dat ze me extra bijles wilde geven ten einde op zijn minst tekenlerares te kunnen worden. Maar Pa & Ma vonden dat toekomstperspectief maar niks, ik zou de laagste in de regionen van de leraarskamer zijn, dus extra les, dat ging niet door.
Tevoren, in mijn kindertijd heb ik wel in overvloed gezeten op cursussen boetseren en ook tekenen & schilderen bij de man die de vader is, van wie ik vanochtend geweest ben. Bart Elferink heet hij, zelf kunstenaar en nu al googelend spreekt zijn werk me wel aan, met name zijn thema: landschap van verlangen. Zijn vader ook kunstenaar, was erg voor de vrijheid en de intuïtie en praatte gewoon twee en een half uur alles vol, begin maar gewoon! was zijn devies. Hij is nu 87 en hij is nog steeds gedreven en actief, vertelde B.
Zijn zoon blijkt een aimabele man, die juist heel gestructureerd, stap voor stap les geeft. We mochten met houtskool aan de gang, na zelf een stilleven gemaakt te hebben. Eerst gingen we alleen de lijnen tekenen, in 4 verschillende perspectiefjes, daarna er eentje groot opzetten en na de pauze die weer eens tekenen, maar nu vanuit de vlakken licht en donker. Na elke ronde werden de ezels naar elkaar gekeerd en in een kring gebracht en besprak en becommentarieerde hij elke tekening.
Ik dacht: ik ga niet allemaal ingewikkelde dingen neerzetten: kannen en naaldhakken, kettingen en sloten, rolschaatsen, klompen enzovoort. Nee, ik wilde iets simpels: een houtblok, een klein rond vaasje en een rond dekseltje. Iets stils, dus. Maar bij de eerste bespreking, bleek ik als enige diagonale lijnen van de omgeving aangebracht te hebben en de diagonaal verwijst naar beweging en dynamiek in een tekening.
Nou zag ik zomaar meteen mijn twee intenties in het leven gestalte in een tekening nemen: eenvoud & stilte en beweging & dynamiek. Toch apart, hoe dat ik me zelf daar zo wéér op kon betrappen. Ik ga de cursus wel doen. Het is een keer in de 2 weken en als je niet kan dan mag je het in die andere week, bij de gevorderden inhalen. En nu twee weken lang oefenen, zomaar met een potloodje en overal vlakken donker en licht ontwaren.