Het is natuurlijk niet anders, dan dat het in je leven niet altijd zo loopt, als dat wat je verlangt. Dingen gebeuren er niet, verlangens blijven verlangens, ziekte of andere lichamelijke kwalen worden niet beter al doe je nog zo je best, je had andere dingen gewild, gehoopt, gedacht, enzovoorts.Hoe toch om te gaan met dat leven, dat je tegelijkertijd eenmalig geschonken is, dat tegelijkertijd elk moment wéér zo kan veranderen, zoals je dat oók alweer niet gedacht had? Berusten is zo'n, akelig inactief woord. Accepteren heeft al iets positievers. Het omhelzen, dat is natuurlijk het mooist, als je dat elk moment weer kunt. Dat heeft dat liedje van Leonard Cohen, Song of Bernadette (zie blogje 27 oktober 2009, 'Omhelzing'). Het kwam weer bij me te binnen door een ander liedje van hem dat ik al de hele week in mijn hoofd heb: If it be your will, gezongen door Antony in de documentaire over Leonard Cohen I'll be your man.
Het liedje is niet eenduidig. Er zit een zoektocht naar schoonheid in. Er zit een confrontatie met het donkerste donker is. Het gaat over pijn en geen-pijn tegelijkertijd. De you in het liedje is niet gedefinieerd en dat maakt het zo aangrijpend. Het gaat over het leggen van een web van mildheid over alles heen. Het rauwe en verdrietige blijft daarin bestaan. Maar het is niet alleen. Iets in je kan je elk moment transformeren naar een andere tijd. Ergens anders... dáár... waar?... De woorden verstommen.
Dit filmpje kan niet ingesloten worden en is alleen op YouTube zelf te zien: 'If it be your will'
