Gisterenavond ben ik naar de voorstelling Boheems geweest van Sara Kroos. Wat een energie, levenslust, een gigantisch scala aan mimiek, van boertig tot broos, mannelijk en vrouwelijk tegelijk, heeft zij tot haar beschikking. Een voorstelling waar zij een lans breekt voor Romantiek, Vrijheid en Moed: de drie geesten die ze oproept in een sprookjes verhaal dat tegelijk heel down-to-earth is.
Het liedje 'De Nachtkaravaan' heeft in april de Annie MG Schmidt-prijs gewonnen en de tekst daarvan is van Arthur Japin.
Ik ga vooraan
mijn nachtkaravaan
trekt verder
voorbij gezond verstand
wat een stoet!
wat een moed
kom, zwaan kleef aan
mijn prachtkaravaan
leef één nacht
alsof geen droom ooit strand.
Ik was wel geroerd door de voorstelling. Ze voltrekt een soort ritueel waar levenslust en levenslast de vollemaansnacht die het gisteren was, laat lachen.
