O, wat een opluchting! De kogel is door de kerk, ofwel om in dezelfde soort beeldspraak te blijven, het water stroomt door het klooster. Daar kreeg ik enkele maanden geleden het bericht dat er een besluit was gevallen in het bestuur, bestaande uit drie zusters, dat men vanaf januari aan alle deelnemers van de groepen per keer 5 euro wil gaan vragen. Ik kon daar niet mee eens zijn, vrij fundamenteel, en zei dat ik dan met alle begeleiding van de groepen moest stoppen. Met pijn in het hart.
Voor mij is het klooster, ook vanuit maatschappelijk oogpunt, een plek van stilte, van 'God', en dus van iedereen, behoedzaam in stand gehouden door de zusters. In dat klooster, komen mensen bijeen: Sommigen in leesgroepen, voor mij een ontmoeting in het licht van het Eeuwige, om er maar eens wat grote woorden aan te geven, anderen in meditatie in de kapel. Daar beleef je ook meteen dat je de stilte intreedt, in een ruimte komt die groter en dieper is dan de stenen van het gebouw. Hoe kun je daar nu 5 euro per keer voor gaan vragen? Die economische sfeer, die is ongepast. Ik zag me dat niet vanuit mijn plek, dat dan begeleiden.
Gaandeweg, bleek dat meerdere zusters er moeite mee hadden: met dat bedrag en met geld daarvoor gaan vragen. Maar ik hoorde ook dat de nood eigenlijk heel groot is. Men komt niet rond met de dagelijkse exploitatie, en dan gaat het dus niet om zaken als groot onderhoud van het gebouw en dergelijke.
'Ja' zei ik tegen zuster R., 'dat dacht ik ook al wel: Jullie missen in twee jaar tijd ineens drie AOW's!' Drie zusters zijn vertrokken naar een klooster-verzorgingshuis, en uit mijn tijd in het klooster van Velp, wist ik, dat de kloosterlingen in feite leven van de AOW's van de ouderen. Plus wat inkomsten van gasten. 'Ja, maar Mirjam, wie weet dat nou!' zei ze meteen terug. 'Toch harder daarover roepen!' zei ik.
Daarom besteed ik hier maar even een blog aan. De Clarissen hebben besloten om wel kenbaar te maken middels een brief dat bij de activiteiten een vrijwillige bijdrage welkom is, zoals ook al gebeurde bij de meditatie, middels een houten schaaltje bij de uitgang, maar ze gaan geen richtprijs vragen. Met de secretaris van Stichting Vrienden van de Bron, heb ik al gebrainstormd, of het niet mogelijk zou zijn dat er van hen uit een maandelijks bedrag naar de Clarissen gaat voor de dagelijkse exploitatie. En of en hoe er dan zoveel geld maandelijks kan binnenstromen, vergelijkbaar met 3 AOW's.
Hoe dat kan, weet ik ook allemaal niet zo meteen. Maar hier een oproepje doen, lijkt me vanuit mij bekeken wel een beginnetje. Wie dit leest en dit project wil steunen: zeg het voort, aljeblieft. Zo'n plek van stilte en bezinning is zoveel waard, vind ik. Word vriend(in) van Stichting Vrienden van Clarissenklooster 'De Bron'. Stort maandelijks een bedrag op hun rekening onder vermelding van 'dagelijkse exploitatie' op rek. nr. 47 44 554.
