Ja, soms kan dat zo uitpakken, en waar het kip en het ei is, weet je niet: Het bericht dat ik gewoon door kan gaan met mijn activiteit in klooster de Bron loopt gelijk met het schrijven van de meditatie bij Psalm 51. Het is raar, als je tevoren je ook instelt dat iets waarschijnlijk voorbij en verleden tijd aan het worden is, en dat het dan zomaar er weer is: als het ware opnieuw begint.
Voor mij is dat ook de kern van Psalm 51. Daarin zitten, zoals altijd meerdere lagen en je kunt in de interpretatiegeschiedenis van deze psalm zien, dat héél lang de nadruk heeft gelegen op de zwaarte en het schuld-hebben en alles wat dus 'zonde' is. Terwijl het middenstuk van de psalm zo heel anders is. Dus ik heb een korte mediatie gemaakt, ook omdat ik steeds meer zou willen dat alle woorden weg konden:
'Psalm 51 drukt een heel krachtige hoop en verlangen uit naar vernieuwing. Naar de mogelijkheid in je om alles nieuw te maken. Elke keer weer te herscheppen. Na alles wat pijn doet, troebel is en onzuiver: het kan weer helder worden: het stof en het gruis kan naar de bodem dalen en kijk: het zicht wordt weer helder.
Wat een prachtig en ontroerend besef is dat eigenlijk. Dat ondanks jezelf, ondanks de fouten die gemaakt zijn, er elke keer weer een kans is: sneeuwwit, maagdelijk wit, als pasgevallen sneeuw, zo kan het zijn; telkens weer.
Laten we luisteren naar deze woorden van de psalmist en diep in ons het besef post laten vatten: Ja - elke dag, elk uur is een nieuwe kans: Alles is elk moment nieuw: alles kan opnieuw ontkiemen en gaan groeien: Laten we het nooit opgeven maar stand houden in geloof, hoop en liefde en levenskracht en vitaliteit en levensvreugde koesteren'.
En dan komen de woorden uit de psalm, zoals ze ook regelmatig in het klooster worden gezongen, in de vertaling van Ida Gerhardt en haar levenspartner:
- Zie! tot op de bodem
geef mij inzicht waar ik mij verberg.
Raak mij met hysop aan: ik zal rein zijn,
maak mij smetteloos: witter dan sneeuw
Spreek mij weer van de volheid der vreugde-
en mijn kracht die gij brak springt omhoog.
Wend uw gezicht af van mijn zonden
al wat ik beging, delg het uit;
God, herschep mijn hart, maak het zuiver
geef mijn geest, diep in mij nieuw bestand
verban mij niet ver van uw aanschijn
noch ontrek mij uw heilige geest.
Hergeef mij het geluk om uw heil,
Laat bereide gezindheid mijn kracht zijn.
Ach ja, woorden... ze kunnen werkelijk waar worden, dat is de kracht van woorden en van een religie van woorden, zoals het christendom is. Als je durft te wonen in de woorden.
