Het heeft ook iets geks, om met zo'n dertig mensen samen te komen om het sterven en leven van iemand te vieren, die ooit heilig is verklaard. Terwijl de hele wereld gewoon doorgaat en hoogstens even dacht dat het Werelddierendag was.
Het is ook jammer dat Franciscus het meest bekend is als dierenvriend en natuur liefhebber. Want hij was toch eigenlijk, ten diepste een mysticus. Wat is dat voor een menssoort? Ik denk en ervaar dat het meest bijzondere eraan is, dat naast de werkelijkheid vol menselijke strevingen, de onrust, de kwetsingen en kwetsuren die je kunt oplopen, er in je een helende en genezende bron kan wellen, waardoor je soms door het alledaagse heen kan kijken en in elk mens, ook die jou verdriet heeft gedaan, toch een wereld van verlangen naar verbondenheid ontdekt.
De maandagochtendmeditatie was, omdat ik naar een cursus moest, nu op dinsdag, op het Franciscusfeest en dit waren mijn woorden:
Bouw mijn huis op!
hoorde Franciscus
en hij pakte een steen op
steen voor steen.
De langste reis begint
met de eerste voetstap
zei Lao Tje
Steen voor steen
stap voor stap
een wereld begonnen
een wereld ontdekt.
Geloofd God
die ons hart bewerkt
elke dag
een reis naar Jou
taalloos geheim van
schoonheid, liefde
en Licht.