Ik stond nogmaals in de winkel bij de iPad, zal ik die nu gaan kopen of niet? Het internet wordt woensdag bij mij aangesloten. Ineens was de beslissing gemaakt op economische gronden: ik bleek een hele dure telefoonverbinding te hebben. Voor 14 euro per maand méér heb ik internet! Ik hoef toch niet meteen te denken dat ik dan een iPad nodig heb, laat ik eerst maar eens met de oude laptop met Windows7 erop, LANGZAAM mijn entree maken op de digitale snelweg. Maar die iPad is zo'n mooi ding, dat heb ik altijd wel gevonden.
Raak ik aan de praat met een zeer enthousiaste vrijwilliger van Stichting Klokhuis. Die bestaat al vanaf 1979, nog vóór het kinderprogramma Het Klokhuis. Zij hadden deze domeinnaam al geclaimd en ze hebben zich niet laten afkopen door de NPO. Apple bestaat vanaf 1975 en Stichting Klokhuis zijn dus de die-hard fans vanaf het bijna eerste uur, die als doelstelling hebben om mensen verder te helpen in de wereld van Apple. Elke eerste zaterdag van de maand houden ze café.
Waarom sta je dan hier, heb je dan nog geen iPad?, vroeg ik. Nou die had die dus nét niet, maar wel alle andere apparaten. MacBooks, Apple-Tv en iPhone. Die iPad zou nog voor lekker erbij zijn, op de bank. Als het aan hem lag kocht ik natuurlijk meteen die iPad. Of een iPhone, ja daar zou ik ook heel ver mee komen. Maar als ik films wilde kijken, dan is Apple-tv écht het handigst. Hoef je niks te installeren, Netflix zit daar standaard bij...
Maar ik ben zo voor gewoon ouderwets! Gisteren lag ik op de bank te luisteren naar een cd uit de bieb van Joni Mitchell: Shine, en daar kreeg ik dat oergevoel van vroeger, op de middelbare school van terug: Oren gespitst, teksten erbij lezen en voelen: Wow! Ja! Zij vertolkt een wereld en gevoelen dat exact zo in jou zelf zo besloten ligt. Alleen al in het eerste nummer, dat instrumentaal is geeft ze je de juiste locatie:
I stepped outside my little house and stood barefoot on a rock.The pacific ocean rolled towards me (...) All around the house the wild roses were blooming. The air smelled sweet and salty and loud with crows and bees. My house was clean. I had food in the fridge for a week. I sat outside til the sun went down.
Die locatie ken ik heel goed. Niet letterlijk, maar als innerlijke plek. Het liedje Shine begint met: O, let your little light shine. En dan somt ze op: laat het schijnen op Alles: Shine om good earth, good air, good water, and a safe place for kids to play, shine on bombs exploding half a mile away...enzovoort.Op massa destructie en op alle kerken en Shine on good humor, shine on good will, shine on lousy leadership, licensd to kill.
Met internet, een iPad in een hutje bij zee. Als ik die iPad koop, dan kan ik via iTunes en de laptop deze mooie cd van Joni Mitchell gewoon erop zetten. En dan in mijn tent, in het donker daarnaar luisteren, zo heb ik net geleerd. Misschien moet ik eens af van het beeld van de digitale snelweg en dat veranderen in een sterrenhemel die voor me open kan gaan.