Zo geschiede ook: Moeder was al de derde naam van de vele namen, vast in chronologische volgorde van overlijden. 'So Djiang Nio, Christine', hoorde ik en iets algemeens over leven en dood. Gaandeweg de namen realiseerde ik me dat je zelf een intentie had kunnen inleveren. Er zong een koor, in de hoge: achterin boven bij het orgel en Piu Jesu van Faurë klonk: waarschijnlijk dezelfde vrouwenstem die het bij Vader ook gezongen heeft.
Dit was allemaal positief en oké. Maar het moet me van het hart: verder voelde ik dezelfde ergernis in mij opkomen zoals heel lang geleden in mijn jeugd. Het wereldwijde thema van de schriftlezing was dat nederigheid en je klein maken het ware heersen is en dé tool van de priester, bisschop en de Paus. Maar wat een zelfvoldaanheid zat er in de preek en wat een hoogmoed dat de Katholiek kerk de enige ware is. Werkelijk, ik had de neiging om op te staan en pontificaal over het middenpad weg te lopen.
Maar het lichtje van Moeder brandde daar voor het altaar, tussen al die andere lichtjes, nou nee, laat ik dat maar niet de rug toekeren... Ik besloot wel koffie te gaan drinken: gewoon uit nieuwsgierigheid, hoe de sfeer achter de schermen is, bovendien werden alle genodigden expliciet genoemd, dat zij ook welkom waren. Ik zag de gegoede, oudere burgerij en dat klopt, die wonen in de binnenstad. Moeder kwam veel in deze kerk en een aantal vrijwilligsters kenden haar ook, bleek bij haar uitvaart. Die vertelden dat ze een week tevoren nog geweest was: nét te vroeg want de de kerststal, die was nog niet opgebouwd.
Daar stond ik dan alleen met mijn kopje koffie. Ook bij de vredeswens was er niemand die ik de hand kon schudden. Nou, ja. Er waren veel genodigden maar die dronken geen koffie. In de viering maakte de priester heel veel fouten, want het was niet zoals gewoonlijk, zei hij. Je zou zo'n dienst met beide handen kunnen aangrijpen om er iets aanstekelijks van te maken. Ik vrees dat precies het omgekeerde het geval was en dat er niemand van die genodigden ooi terug zal komen. Behalve voor een volgende begrafenis. Buiten op een bankje zat een zwarte vrouw koffie te drinken uit een thermosfles. Zij zat ook in de kerk
