Tja, ik MOET natuurlijk vandaag wel een blogje schrijven, voor het eerst gewoon thuis, laptop op de bank en ondertussen kijk ik naar een oude aflevering van De Wereld Draait Door op de iPad! Dat is een beetje alsof je in het café zit, onderwijl. Het is toch allemaal te gek voor woorden, dat het allemaal kan. Ik heb ondertussen de apps Nu.nl, NPO, YouTube en Spotify op de iPad gezet. Volkomen maf, al die dingen die in zo'n snelheid verschijnen.
Ik begon met het Sinterklaas-Journaal, ja hoe verzin je het, maar wel grappig terwijl ik boerenkoolstamppot aan het snijden was, iPad in mijn leesstoel genesteld. En tevoren, o dat was er dus eerder, keek ik naar de DNA-journey op YouTube. Daar las ik eerder een column van en dát leek me nou leuk om als allereerste te bekijken, als inwijding. Je ziet allerlei mensen die dénken een echte Duitser te zijn of een Zuid-Amerikaanse, en dan blijkt er in je het DNA van de halve of bijna hele wereld te zitten. Zo mooi hoezeer mensen dus met elkaar verbonden zijn: de leuke fysieke tegenhanger, de andere zijde van de medaille, van het internet.
Rare dag vandaag, met contrasten. Het internet zou tussen 10-12u geïnstalleerd worden, komt de monteur om 10 voor twaalf en had toch meer dan een uur nodig. Dus ik racete erna op de fiets naar de steenhouwer. Het grafmonument van mijn ouders moet nog teruggeplaatst en lang ging het over de kleur van de letters. Het geheel is van kleurig keramiek in natuurtinten: de zee, strand, aarde, sawah's... moet je dan een contrastkleur doen, zoals donker-aubergine of een aarde-natuur-kleur? Het laatste en wel donkergroen had mijn voorkeur, maar ik stond alleen. We waren met zijn drieën en 'meeste stemmen gelden' is ook wat onbevredigend. Uren later is het uiteindelijk een bronzen plaatje geworden dat zwevend erop word gemonteerd, via het natuurlijk oxidatieproces is het dan groen-blauw gepatineerd, met messcherpe letters in 'goud' erop: Die kleur heeft mijn iPad ook.
Als we over 25 jaar zelf met rollator en al bij het graf staan, ziet het er allemaal nog tip-top uit en ook over twee honderd jaar. Dus ik maakte vandaag twee sprongen naar de toekomst. De ene vanuit mijn vleselijke oorsprong die nu een beetje in de tijd is geconsolideerd en de andere...? Het voelt toch aan als dat ik mijn eigen vlees heb uitgebreid met al deze technologie. Het was ook een sport om het allemaal buiten te doen, in het plantsoen en in de bieb en heel gerantsoeneerd. Nu is het allemaal binnen, hele werelden binnen handbereik, onbeperkt.
Rare dag vandaag, met contrasten. Het internet zou tussen 10-12u geïnstalleerd worden, komt de monteur om 10 voor twaalf en had toch meer dan een uur nodig. Dus ik racete erna op de fiets naar de steenhouwer. Het grafmonument van mijn ouders moet nog teruggeplaatst en lang ging het over de kleur van de letters. Het geheel is van kleurig keramiek in natuurtinten: de zee, strand, aarde, sawah's... moet je dan een contrastkleur doen, zoals donker-aubergine of een aarde-natuur-kleur? Het laatste en wel donkergroen had mijn voorkeur, maar ik stond alleen. We waren met zijn drieën en 'meeste stemmen gelden' is ook wat onbevredigend. Uren later is het uiteindelijk een bronzen plaatje geworden dat zwevend erop word gemonteerd, via het natuurlijk oxidatieproces is het dan groen-blauw gepatineerd, met messcherpe letters in 'goud' erop: Die kleur heeft mijn iPad ook.
Als we over 25 jaar zelf met rollator en al bij het graf staan, ziet het er allemaal nog tip-top uit en ook over twee honderd jaar. Dus ik maakte vandaag twee sprongen naar de toekomst. De ene vanuit mijn vleselijke oorsprong die nu een beetje in de tijd is geconsolideerd en de andere...? Het voelt toch aan als dat ik mijn eigen vlees heb uitgebreid met al deze technologie. Het was ook een sport om het allemaal buiten te doen, in het plantsoen en in de bieb en heel gerantsoeneerd. Nu is het allemaal binnen, hele werelden binnen handbereik, onbeperkt.
