In mijn zoektocht op internet naar leuke apps vond ik STAR WARS. Deze saga gaat al mijn hele leven met me mee. In een interview met George Lucas, de schrijver, op het grootse feest dat gevierd werd ter gelegenheid van het 40-jarig bestaan, vertelt hij dat hij het oorspronkelijk voor 12-jarigen geschreven heeft. Kinderen op de drempel; op weg van het vanzelfsprekende universum van hun ouders, op ontdekkingstocht en daar ontmoeten ze de lichte en de donkere kanten van het bestaan, die in Star Wars, the light force en de dark side heten.
Voor de lessen levensbeschouwing die ik een korte tijd gemaakt hebt, rondom het thema ‘geluk’, ik dacht toen nog even leraar levensbeschouwing te worden, had ik als een van de vele geluksbrengers waar kinderen uit konden kiezen master Yoda toegevoegd, dat kleine wezen met spitse oren, gecreëerd door Frank Oz, die van de Muppets. Yoda leert de held van de eerste drie verhalen Luke Skywalker hoe hij the light force nabij zich kan houden, zodat deze haar werk kan doen. (In the making of zag ik ooit hoe volkomen simpel en kneuterig deze pop tot leven werd gewekt, maar dit terzijde.) Alle leerlingen toen kenden Star Wars en dit was ongeveer twintig jaar geleden.
Door die app wist ik dat deze week de wereldpremière is van The last Jedi en vanochtend was ik helemaal into StarWars. Op de rode loper komen al die sterren voorbij en de nieuwe generatie acteurs beleeft het als een eer, een kinderdroom die uitkomt, om met hun eigen helden van vroeger weer nieuwe verhalen te maken. Trouw van vanochtend geeft als enige van de grote kranten de film drie sterren, anderen geven er vier. De recensent vind het te lang duren: Luke Skywalker die nu als kluizenaar op een klein eiland in zee leeft en door de vrouwelijke held opgeroepen word om haar te helpen het universum te redden. Mij maakt het juist benieuwd, zo’n kluizenaarsthema. Ik denk dat ik de film wel op het grote witte doek wil gaan bekijken.
De actrice Carrie Fischer, die prinses Leia speelt is dit jaar overleden. Dus zij kan geen rol van betekenis meer spelen in het vervolg, het derde einddeel, terwijl je je wel kan voorstellen dat dit een heel grote rol zou kunnen zijn: vroeger was zij degene die Luke Skywalker vond en zij is de moeder van Kylo Ren, die voor the dark side kiest. Han Solo, gespeeld door Harrison Ford, de helper van Luke, is de vader en hij - tevoren een soort een handelaar en scharrelaar - heeft geen vertrouwen in hun zoon, maar zij wel. In een eerder deel spoort ze Han Solo aan, om dit vertrouwen ook in hun zoon te hebben. Helaas, vergeefs, voorlopig?.. Je kunt je voorstellen dat juist zij haar zoon weer uiteindelijk in The Force zou kunnen zetten omdat ze zo’n krachtige persoonlijkheid is, maar nu kan het niet anders door het échte leven, dan dat Kylo Ren zijn moeder moet doden...
Een leuke anekdote is dit in Trouw: zij heeft als jonge actrice ooit aan een producent die handtastelijk was geweest naar een vriendin van haar een pakje gestuurd met daarin een koeientong met daarbij de boodschap 'Als je mijn lieve Heather of welke andere vrouw dan ook ooit weer aanraakt, is de volgende bezorging iets van jou dat in een veel kleiner doosje past.' Om deze uitstraling is zij toen, nog geheel onbekend, gekozen voor deze rol boven bijvoorbeeld Jodie Forster. Zulke vrouwen dus. Zij zullen 'het universum in balans' brengen, zoals dat heet in het taalspel van Star Wars.
