Vandaag rustig thuis gezeten en van alles in de koffer gegooid. Voor het eerst weer gelezen in papieren boeken waaronder Schorshuiden van Annie Proulx, een episch verhaal dat begint in de zeventiende eeuw, tot en met nu. Over de eindeloze bossen en vlakten in Noord Amerika. Je volgt er twee families, geëmigreerd uit Frankrijk, die er hun bestaan opbouwen, deels samen met de Indianen. Mooie natuurbeschrijvingen en hoe voor je geestesoog het woeste landschap langzaam veranderd in nederzettingenen en steden. Ik moet ineens denken aan De Heren van de Thee van Hella Haase, waar ook zo mooi beschreven wordt hoe oerwoud veranderd in een theeplantage.
Morgen ga ik dus voor vier dagen op BUSREISJE, realiseerde ik me vandaag. Ik zocht om een dagje naar een kerstmarkt te gaan in Duitsland, ik doe dat al jaren en combineer dat dan altijd met een museumbezoek en kwam toen op dit reisje. Ik rekende uit: vier dagen, helemaal naar Hamburg, met ontbijt en diner en een sauna in het hotel, nou dat is niet duur. Maar ik vergat dus dat het een BUSREISJE is... Dat leek me vroeger vooral horror: vier dagen vastgeplakt aan een groep, samen eten en in de bus en er is zelfs de gelegenheid om te dansen op zondagavond! Maar nu beschouw ik het maar als een interessante ontdekkingstocht: ik vind mensen en hoe ze kunnen doen steeds amusanter.
Morgen moet ik om 6.45 uur bij de bushalte staan en de reis gaat eerst naar Oberhausen. Daar is een mooi museum, de Ludwiggalerie in Schloss Oberhausen en die hoop ik te bereiken, mits men je in het centrum van Oberhausen afzet en er genoeg tijd voor is. Zo niet, dan blijf ik wel hangen op de Kerstmarkt aldaar. Je kunt er geweldig shoppen, zo meldt men in het reisprogramma. Ben benieuwd naar de medereizigers: shoppingbag-liefhebbers of ook cultuursnuivers? Het laatste kan ook lastig zijn: als iemand dan gaat voorstellen om samen op te trekken. Daar hou ik dus helemaal niet van, maar ik ben ook weer niet zo goed in ‘nee-zeggen’...
Enfin, ik zal er wel weer wat van leren. iPad gaat mee voor de foto’s. Vandaag kwam ik achter weer een verrassing van iPad: die monteert foto’s die je met de liveknop maakt, dat zijn bewegende foto’s , heel grappig vond ik dat. De eerste keer schrok ik: dan knippert iemand ineens met de ogen, zoals de levende boeken in Harry Potter. Maar die live-foto’s zijn dus momenten en dat wordt tot een filmpje gemaakt met muziek erbij. Het voelt alsof er een mensje in iPad zit: dit is toch het begin waar iets robotachtigs het ongevraagd zomaar van je overneemt. Een filmpje van mijn tuin vol sneeuw van ‘Vorig Weekend’ en ook die titel heb ik niet zelf verzonnen.En een filmpje van mijn lange wandeling van dinsdag, met een soort van wandelritme-muziekje eronder. Ik had het zelf niet beter kunnen maken, zou helemaal ook niet weten, hoe.
Dus deze dagen help ik mee aan filmpjes van Busreisje Hamburg. Ik zal wel niet gaan bloggen, want er is geen WiFi op de kamer.
