Ik viel in slaap met beelden van Fields of Light, een nieuw kunstwerk dat op 13 December in New York is geopend, voor iedereen vrij toegankelijk, al moet je wel een kaartje van te voren bestellen. Gemaakt door Bruno Munro, het bevat meer dan 17.000 lichtjes en het is te zien op wat tevoren een braak, verwaarloosd terrein was, naast het gebouw van de VN en de Freedom Plaza, en te zien tot 24 December 2024. Dus wie weet, zie ik het nog in het echt, want ja, ik zou wel graag volgend jaar NY weer willen bezoeken…
Dan weet ik nu ook al hoe ik er heen wil wandelen; vanaf Central Station, helemaal naar de East River, downtown, langs het Chryslergebouw. Ik maakte nu de omgekeerde wandeling mee met The NYC Walking Show, mijn favoriete YouTube-canal van de jongen uit Queens ; dat is nu de skyline van deze Fields of Light. Ondertussen begrijp ik uit zijn verhalen dat hij hoort bij de ‘content-makers’ van NY en daardoor uitnodigingen krijgt, vlak voor openingsceremonies. Zo schaatste hij ook al op de ijsbaan van Rockefeller Plaza onder de grootste kerstboom van de wereld. Leuk vind ik zijn enthousiasme in zijn commentaar; van iemand die dat nu zomaar in de schoenen geworpen krijgt. Nu herhaalde hij dat er zoveel lekker eten en drinken was en dat kwam hem goed uit, want hij had het nu koud op zijn wandeling.
Tja, en in dat gebouw van de VN is het deze week dus niet gelukt om een staakt-de-vuren in Gaza voor elkaar te krijgen. Alle landen die de staat Palestina altijd al actief erkend hebben, stemmen vóór, en dan zie je op de kaart dat alle landen van het Vrije Westen die dat nooit gedaan hebben, dus blijven roepen dat Israël het recht heeft om zich te verdedigen…Ik zocht deze info op, omdat ik tot mijn 28 ste een Indonesisch paspoort had, en met zwarte inkt stond achterin geschreven dat het paspoort toegang verschafte tot alle landen, behalve Israël. Indonesië heeft kennelijk speciale banden met Gaza, zo lijkt het, want heeft er ook een groot ziekenhuis gebouwd.
Ik weet dat mijn eigen situatie ervoor gezorgd heeft dat ik géén warme band met Israël heb kunnen opbouwen, terwijl dat wel binnen handbereik lag. Zo trok het me wel om na de middelbare school een jaar in een kibboets te gaan werken, maar nee dat kon niet met mijn Indonesische paspoort. En in het eerste jaar van mijn theologiestudie ging een heel grote groep op studiereis naar Israël. O, wat had ik graag meegewild en iedereen kwam zó enthousiast en bevlogen weer terug…Ik kan me zelfs afvragen of dit ook van invloed is geweest dat ik mij niet genoeg heb kunnen wortelen in de Joods-christelijke traditie en mede ook daarom geen volwaardige theoloog ben geworden. Wat moet je met verhalen die zich in een land afspelen waar ik zelf niet in kon?
Zó lang al, is er ook oorlog voor de mensen in Gaza. Byplestia vierde haar 21 ste verjaardag in Australië en meldde op Instagram dat zij gedurende haar leven al vijf oorlogen heeft meegemaakt. Elke keer weer die bommen die vallen en in het dagelijkse leven altijd de vernederingen moeten ondergaan die gewoon zijn tussen gevangenen en hun bewakers…Deze video met mooie gestileerde beelden is dus al eerder gemaakt door Pink Floyd. Wrang om je dat te realiseren; deze foto’s kunnen alleen gemaakt zijn in bezettingstijd, want nu ligt heel Gaza in puin. Je ziet er gezonde kinderen, terwijl nu alle kinderen hongeren, bang zijn en diarree hebben…Er is nu maar één vaag lichtpuntje: president Biden heeft aan Israël gezegd dat deze moet stoppen, of: in ieder geval niet op deze wijze door kan gaan, voor het einde van dit jaar. Zal dat helpen?…
