New York’ s Christmas Tree Lighting ceremonies. Alkibiades

 In New York viel op dezelfde dag de eerste sneeuw, als hier in Nederland. De stad is zich aan het optuigen voor de kerstmaand; December. Wat mij aanspreekt is, dat de stad de mogelijkheid geeft, om persoonlijk gevoelde beleving tezamen te ervaren, en zo wordt het ook een ritueel.Na Halloween kwam de intocht van de grootste kerstboom van de wereld, men loopt ervoor uit, er worden takjes uit gereikt en men kijkt hoe deze fier rechtop gaat staan in Rockefeller Center. Een machtig grote boom uit de natuur wordt de stad in gebracht, het wordt voor het oog van iedereen in twee weken opgetuigd, wat een werk, met steigers en al, en dan volgt, zes dagen na de Thankgiving Parade de Christmas Tree Lighting Ceremony.

Deze keer was er ook een verstoring, tenmidden van de enorme massa mensen, van enige radicale ‘pro-Palestina betogers’ die echter door het zwaaien van een swastikavlag ook door de mand vielen. Het is  kennelijk een incident, dat de algehele feestvreugde niet bederft, het lost zich op. Ik vind het bijzonder dat New Yorkers zich veilig voelen op straat en onder elkaar. Zo heb ik dat ook ervaren, ik heb daar enorm van genoten en vond het ook bevrijdend; die tolerantie en vriendelijkheid in alle diversiteit.

De dag ervoor was er dezelfde ceremonie, maar dan in Bryant Park. Fijn dat dit niet met elkaar concurreert: de New Yorker kan beide meemaken. Deze ging samen met vuurwerk en een grootse show op de ijsbaan. Deze is verder vrij toegankelijk, maar je moet zelf wel je schaatsen meenemen. De agenda zat vol in November, er was veel te doen in ‘ the city that never sleeps.’ Ik had aan zoveel mogelijk meegedaan, als ik er was geweest…

Dat neemt niet weg, dat ik ook geniet van de stilte in en rondom mijn boshuisje. Ik heb een tweedehandse puzzel besteld bij de app ‘Vinted’. Daar kun je tweedehands spullen kopen en verkopen. Hoe het geregeld is en hoe het gefinancierd wordt, weet ik niet, maar de bezorgkosten zijn gratis, als je het op een afhaalpunt ophaalt. Het leek een oude hobby, dat puzzelen, maar ik kreeg er zin in omdat ik  Alkibiades van Ilja Leonard Pfeijffer als luisterboek tot mij neem. Wat een geweldig boek en wat een prestatie. De hele Griekse wereld van pakweg 500 jaar voor Christus komt tot leven, maar het meest bijzondere is , dat het zó actueel is. Het gaat ook over de kwetsbaarheid van de democratie en hoe het populisme een langere termijn visie voor een land dwarsboomt, hoe politici de neiging hebben om alleen maar te luisteren naar de wil van het volk en hoe dat uiteindelijk de democratie om zeep kan helpen. Iedere Nederlandse politicus zou dit boek nú moeten lezen. Kijk uit! waarschuwt Ilja ook nu in HP/DeTijd,  met deze politieke uitslag van de verkiezingen vooral, (dat was nog niet zo, in het interview met Buitenhof, een half jaar geleden.); Wees Waakzaam.