woensdag 29 november 2023

Geert Wilders; het verongelijkte Indische jongetje

In de NRC een opiniestuk van Ian Burama dat meteen als een gigantische eyeopener werkte. Het was al door mijn gedachten gegaan: Geert Wilders lijkt wel Indisch. Dat blijkt dus zo te zijn. Burama geeft dit als verklaring van dat blonde gekke kapsel van Geert: het is er ook om zijn afkomst te verbergen. Dus ik maakte dat haar even zwart en dan zie ik ineens een Indische jongetje en hoor ik ineens alles wat mijn ouders zeiden over Indische mensen. Dat was natuurlijk ook enigszins als een karikatuur , maar toch: ‘Indische mensen willen vooral zo blank mogelijk lijken. Ze horen nergens meer bij: ze worden nooit echte Nederlanders en ze kunnen ook nooit Indonesiërs worden. Dus ze zoeken troost in de warme gewoontes uit hun koloniale verleden; ze verlangen naar warmte, het lekkere eten, erbij willen horen.’ Vanuit het perspectief van mijn ouders waren Indische mensen vlees noch vis.( Nu zijn al hun kleinkinderen ‘Indisch’ en ja: aan hen wordt ook nog altijd gevraagd waar ze vandaan komen.)
De familie van Geert Wilders hoorde al helemaal bij de periferie want zijn grootouders zijn het land uitgezet wegens verdenkingen van financieel gesjoemel. Daar ben je dan een kleinkind van. Dát is de stem die Wilders op  emotioneel niveau voedt en die klankkleur wordt gehoord door al die anderen die dat zo ervaren: Ik hoor er niet bij, en ik wíl erbij horen, daar heb ik recht op. Het Calimero-effect: ‘Dat is niet eerlijk, o nee, want zij zijn groot en ik ben klein.’

En nu is het dus aan Geert om volwassen te worden. Want hij is de grootste, maar anderen willen nog steeds niet veel met hem… Dus nu Pieter Omzigt hem een heel normale vraag stelt: Wat bedoel je eigenlijk met de dingen die je in de ijskast gaat zetten, verklaar en verantwoord je nader, nu reageert Geert weer als dat verongelijkte jongetje dat in de aanval gaat, want de aanval was altijd de beste verdediging. En anderen de schuld geven, ‘die buitenlanders en asielzoekers’, om zelf zo wit mogelijk te lijken en de handen in onschuld te wassen.
Maar zo gaat dat niet wanneer je werkelijk volwassen bent. Dan praat je met elkaar en gebruik je geen Twitter om van daaruit het volk te mennen. Zoals Trump dat deed. Geert Wilders zegt, kom aan tafel: “dan zal ik je netjes proberen te antwoorden.” Dat klinkt als een puber die ergens wel begint te voelen dat zijn recalcitrante pubergedrag nergens toe gaat leiden. Maar hij wéét het nog niet, of het in hem zit om écht netjes en geciviliseerd te kunnen zijn.