Het algoritme brengt mij bij de linkse journalist Gideon Levy. Opnieuw een bevestiging dat het westerse antisemitisme narratief , dat geen kritiek op Israël toelaat, van binnenuit, niet door alle Joden zelf, zo gedeeld wordt. Ja, zo zie je dat Israël wél een democratische samenleving is. Stel je dat voor: ultrarechtse rabbi’s betogen regelmatig in Oost Jeruzalem op straat tegen het zionisme, deze journalist heeft talrijke prijzen gewonnen, voor 7 Oktober waren er grote demonstraties tegen de regering van Natanyanu…Het helpt allemaal niks.
Meer dan drie kwart van alle landen stemt in de Veiligheidsraad voor een staakt-de-vuren, voor de tweede keer, en Nederland onthoudt zich opnieuw.
Vorig jaar werd Zelensky onder applaus binnengeleid in de Amerikaanse senaat, de steun van Amerika zou voor altijd blijven. Het tegenoffensief heeft niet het gewenste resultaat en nu brokkelt de financiële hulp alweer af. Een cynische stem in mij zegt: Poetin krijgt gelijk: gewoon maar wachten tot het decadente Westen wankelt en aan zichzelf ten onder zal gaan. Een westerse, kapitalistische wereld, dat sjoemelt met waarden en normen en waar een misdadige boef met talloze rechtszaken in zijn broekzak misschien voor de tweede keer de president van Amerika kan worden.
Op de Amerikaanse universiteiten is er nu ook een strijd gaande: hoe wordt op de campus de vrijheid van meningsuiting gewaarborgd, waar veel studenten pro-Palestina zijn, maar de Joodse studenten zich bedreigd voelen wegens antisemitisme?
Democratie waarborgt geen bescherming van menselijke waarden…als de meerderheid van het volk uitsluiting, onderdrukking en gemeenheid wil, dan komt deze er ook. Zo ging dat al met het lot van Jezus; Pilatus vraagt wat het volk wil en die roepen: Kruisig hem!
Enfin. Je hoopt ook op het omgekeerde: dat uiteindelijk de kracht van de menselijke stem die vrede wil, doorgang vindt. Ondertussen zingen de muzikanten al een halve eeuw dat lied waarvan vorige week ook herdacht werd dat de maker ervan, John Lennon, op 8 December 1980 voor zijn huis, het Dakota gebouw in New York, doodgeschoten werd. Ertegenover, bij Stawberry Fields in Central Park worden er nog elke dag Beatle- liedjes gezongen, dus ook: Give Peace a Chance.