TRANSamerica, zo heet een CD die ik pas in de roze boekhandel van onze hoofdstad gekocht heb. Met oude kranten erbij was het heerlijk luisteren in mijn luie leesstoel bij het raam met uitzicht op een roodborstje dat tussen het dode blad rondscharrelde.
Oude amerikaanse folk-country-roadliedjes met het motto op het hoesje: "life is a journey, bring an open mind"
Pelgrimsliedjes ook, rechtstreeks uit de eerste brief van Petrus in het Nieuwe testament: "I am a pilgrim and a stranger, traveling in this foreign land...I am determined to reach the other shore."
Of:" take away these chains of me".
Of:"There is a new moon over my schoulder and an older still in my heart.""
Of van Dolly Parton: I am just a weary pilgrim, trying to find my own way home...I am traveling thru..." Traveling Thru is de tune van de film waar de CD bij hoort en Dolly heeft voor het liedje een oscarnominatie gekregen.
Als ik mocht kiezen wie ik zou willen worden in een volgend leven, dan was het Dolly Parton.
Lekkere liedjes maken en ze smeuig zingen, daar rijk mee worden en al eeuwen gelukkig getrouwd met een man die niet in haar schijnwerpers wilt staan.
Dolly is Trans, ze leeft in minstens 2 werelden. Ze verbergt haar intelligentie achter haar grote borsten en een kitsche krullenpruik en is zo on top of the world en tegelijk verborgen.
Ze kombineert de eenvoud van het amerikaanse plattelandsleven met een wereldwijd miljoenenpubliek aan wie ze lieftallig haar liedjes rondstrooit.
Vroeger was ze arm. Daar komt haar eigen lievelingsliedje vandaan: "Coat of many colours". Haar moeder had een jas voor haar gemaakt uit oude lapjes, voor Dolly het mooiste dat ze had, voor haar omgeving een lachertje.
Aan de Oud en Nieuwtafel zat ook een Trans. Volgens sommigen zijn dat van die ondefineerbare figuren, vlees noch vis, die hun sexualiteit opgegeven hebben en nu zonder jus, smaak of kraak door het leven gaan.
Ik herkende echer wel wat in haar. Je kunt niet alles hebben of zijn, dus je wordt het beste dat binnen de mogelijkheden ligt. Net als kloosterlingen. Sexualiteit is niet zo zichtbaar meer en dat ziet er in onze geseksualiseerde samenleving misschien wat saai uit. Op het eerste gezicht.
Zo krijgen oude liedjes, een nieuwe betekenis. Niet thuis zijn in je lichaam maakt je tot een pelgrim, die zoekt naar bevrijding.
Spiritualiteit gaat daar altijd over: je uit de ketenen losmaken die je gevangen houden. Of dat nu je lichaam is, of een verslaving, of je dagelijkse leventje waar je toch niet helemaal gelukkig in bent...Écht thuiskomen: daar gaat het om.
TRANScendentie is een sjiek woord voor het verlangen naar een andere werkelijkheid en het geloof dat die achter de zichtbare horizon, aanwezig is.
