Bij Zusje staat er een hele grote kersstal. Een tafel, en een terrastafeltje, vormen tezamen een landschap waar het krioelt van de eendjes en konijntjes en ganzen en helemaal aan de zijkant doen goedmoedige trollen en elfen ook nog mee: een diaprojectortafel zorgt voor de juiste verdeling van een ondergrot voor de trolachtige gnomen en daarboven in het bovenbewuste, kijken barokke engeltjes naar beneden. Plus een grote plastic leeuw en een neushoorn in de vensterbank. Ach, Gods wondere schepping, hoe ver wil men gaan wat bij de kerststal gaat behoren?Nichtje L. heeft dit jaar ontdekt dat zij zeer zeker bij die kerststal hoort. Ze heeft een huisje ofwel een holletje gevonden onder de kerststal en door het gouden sterrenpapier kan zij wel de mensen in de kamer zien, maar zij zien haar niet. Nou, dat wilde ik ook wel meemaken. Maar Zusje bezwoer me, dat ik daar niet in kon en bovendien met al die elektrische draden enzo: ik mocht niet.
Neefje T. had het hol ook al ontdekt en een lief stemmetje inviteert me om ook binnen te komen: 'Mirjam, kom nou! , dat gaat echt wel.' Zoiets kun je toch niet afslaan. Dus schoof ik naar binnen en wonderbaarlijk was het hoeveel ruimte er bleek te zijn. 'Gezellig hè', zei hij, 'wil je een kruidnootje?' Hoe royaal hij wezen kan, met het schaaltje dat nichtje L. daar voor zichzelve had neergezet. Nichtje M. kwam erbij en nichtje L. ook: hééé!, schuif eens op!
Daar zaten we dan, dicht op elkaar gepakt, Ikke en drie kindertjes. Wat knus . Het is de ervaring van de verborgen plek en mijn hele kleine tentje waarin ik ook zo'n gevoel krijg dat ik schuil in een spleet van de aarde. We begonnen kerstliedjes te zingen: Kling klokje klingeling... en Stil maar... en Midden in de Winternacht. Dat hadden we beter niet kunnen doen, want nu vielen we op.
Zusje maande een ieder ermee te stoppen: al die elektriek en écht iets voor mij, om toch onder de tafel te verdwijnen. O, daar komt ze aan! Ze zoekt feestelijke, doch gepaste kleding want manlief wordt binnenkort professor en ze heeft nog een paar winkels ontdekt. Nu kan ik niet meer schuilen in dit blog en zal me weer voorwaarts spoeden en haar van mijn goede adviezen voorzien. Ook heel knus.
