Ik heb er weer eentje gevonden hoor, zo'n wegbereidster waar het woord God eventueel, maar helemaal niet noodzakelijk goed in kan floreren. Ofwel anders bekeken: een verhaalfiguur waar je wat aan hebt als je uit je alledaagse context vol nut, ijver, status, geld en aanzien wil ontstijgen, letterlijk in dit geval, gedragen door een parapluutje en de wind: Mary Poppins! Gisteravond was ik in het Circustheater in Den Haag: heel erg de moeite waard.
Ach, het lijkt zo'n luchtig verhaaltje van een sprookjes nanny die komt aanwaaien bij twee kinderen in London, die een vader hebben die bankier is en alleen maar aan werk-werk-werk denkt en een moeder die ooit in het theater werkte en zich nu moet verzoenen met de rol van echtgenote-van. Het ís ook een luchtig verhaaltje, maar tegelijkertijd klopt de dieptelaag óók. Mary Poppins komt in een gezin, voor een poosje, zolang ze haar nodig hebben en dan vertrekt ze weer. Ze is bevriend met Bert een toverachtige schoorsteenveger, die al tekenend nieuwe werelden schept.
Ze gaat met de kinderen aan de wandel, op zoek naar een spel. Samen met Bert gaan de beelden in het park leven en alles wat grauw is verandert in kleur en fleur. Een andere keer ontmoeten ze een vogelvrouwtje op de trappen bij de kerk, die voor een duppie vogelvoer verkoopt voor hongerende vogeltjes, een kwestie van leven en dood. De kinderen vinden haar een gek en een voddenbaal, maar Mary Poppins verordent ze verder te kijken dan wat ze zien.
Er wordt stil gestaan bij de betekenis van taal. Ja heus. Ze komen bij een circustent waar ene Corry, een dikke, Surinaamsachtige mama tezamen met maffe feestelijke figuren, in kleurige flessen woorden en taal verkoopt: roddel en kletspraat, discussie en achterklap. Maar ze is door de voorraad goede woorden heen. Ze heeft nog een pot met letters en daaruit komt het grote leidende onzin-woord dat de musical draagt dus tegelijk het belangrijkste woord is, een combinatie van bescheiden en bombastisch. De mensheid zou ervan opknappen als ze alleen dit woord gebruikten: SUPERCALIFR ASILISTICEKSPIALIDASTIES.
Bert de schoorsteenveger leeft tussen het schemer en het licht, woont onder de sterren met de vogeltjes, is een nederig man, maar een handdruk met hem, brengt geluk: "een hand vol roet, is een hand vol magie."Op het einde bestormt een heel leger schoorsteenvegers het huis van de kinderen en betovert hen allen. De vader gaat vliegeren met zijn zoontje en moeder wordt weer actrice.
Mary Poppins kan vertrekken: ze is niet meer nodig. In het Circustheater zat iedereen ineens onder een sterrenhemel en Mary vloog met haar parapluutje over iedereen heen. De computer is vanzelf van kleur verschoten en ik laat het maar zo: Leve Mary!