Je hebt moeders in heel veel verschillende soorten en maten. Je hebt verzorgende moeders, belangstellende, ondersteunende, inspirerende, bewonderenswaardige... Sommigen zijn een vaste rots in de branding en anderen daar word je zelf gek van omdat ze jou niet serieus nemen en alleen maar aandacht voor zichzelf vragen. Dus je hebt ook: boosaardige, claimende, zelfzuchtige moeders. Zoals er mensen zijn, eigenlijk, in alle soorten en maten. In The Mother met het scenario van de schrijver Hanif Kureishi in de regie van Roger Michell, die ook de romantische feel good film Notting Hill, maakte, komt ook een heel apart exemplaar langs.Je ziet een oudere vrouw bij haar man de schoenen veteren en in de jas helpen in een muisgrijs saai huis. Ze gaan op bezoek bij hun zoon en dochter in London. Na het familie-etentje sterft de man plotseling. Zij wordt weer naar huis gebracht door haar zoon, maar ze zegt dat niet te kunnen, dus ze gaan weer terug naar Londen en ze gaat logeren bij haar zoon. Daar werkt een goede vriend van haar zoon, die ook de minnaar van haar dochter is, aan de bouw van een serre, gespeeld door Daniel Craig: zeer good-looking, dus, een sixpack figuur.
Zij raakt op de lange dagen dat ze alleen in dat huis is, aan de praat met hem en op een ochtend vraagt ze hakkelend... als je het niet erg vindt... zou je dan met mij mee willen gaan naar de slaapkamer? Heel ontroerend en overtuigend gespeeld door Anne Reid. De regisseur had nog zonder screentest meteen besloten dat zij geknipt was voor deze rol als moeder. De vrijscenes zijn mooi en realistisch in beeld gebracht en als kijker realiseer je, dat je dat nog nooit gezien hebt: een veel oudere vrouw in opperste opwinding met een heel jonge man.
Haar zoon vindt de erotische tekeningen van zijn moeder, haar neurotische dochter lijkt aanvankelijk compleet in te storten door het dubbele verraad van haar moeder: ouders die hebben geen seksualiteit en zeker niet met jouw minnaar! Eigenlijk zijn alle personages helemaal niet sympathiek. De zoon is een kille, nuchtere zakenman met een afstandelijkheid jegens iedereen. De dochter is een zwak zwalkend, emotioneel labiel persoon, klagend en kermend. Daniel Craig is een loser met schulden, die bijna de rol van loverboy kiest, boven het oprecht geraakt zijn door Anne Reid.
En de moeder? ... Je gunt haar de zoektocht naar een andersoortig leven dan ze ooit gehad heeft, het ontluiken van haar erotiek, de wijze waarop ze zich ontplooit van dienende en verzorgende vrouwtje, naar een vrouw met verlangen. Ze kan op het einde haar dochter in haar labiliteit en het geen verantwoordelijkheid nemen voor haar leven, corrigeren, zelfs al heeft ze iets met haar minnaar gehad. Ze brengt Daniel Craig terug naar zijn oorspronkelijke gevoel en is zo even moeder en minnares tegelijkertijd. In het eind-shot pakt ze thuis haar koffers in en gaat alleen op reis.
