Iemand wenste me voor Pinksteren 'geestige dagen'. Die houd ik erin, mailde ik terug. Pinksteren is mijn favoriete christelijke feest, waar weer verteld wordt dat de geest in kleine vurige tongetjes boven de volgelingen van Jezus neerdaalt en ze elkaar plotsklaps allemaal kunnen verstaan, uit welk land ze ook kwamen. Als je het dan ook nog leuk hebt met elkaar en kunt lachen, dan is het feest van de Geest, ook geestig.Nou, mijn dagen waren aardig geestig. Heel fijn in balans ook, omdat ik zaterdag, zondag en maandag ook enkele uren in het klooster was. Vespers, nieuwe dans in oefenen, etentje in stilte, vigilie voor Pinksteren, de Euchrastie op Eerste Pinksterdag, koffiedrinken, weer een nieuwe dans inoefenen, Vespers, de viering op Tweede Pinksterdag, weer koffiedrinken.
Ik legde mijn lichtje in de kring met de woorden: 'Voor alle mensen die verward en op zoek zijn. Moge de helderheid van de Geest hen verlichten.' Ontroerend was dat de oude zuster C. daarna bij haar lichtje zei: 'Voor alle verwardheid in de wereld... en voor alle mensen die daarmee proberen om te gaan en het proberen te dragen.' De afsluitende dans vibreerde in mijn lichaam door in de eenvoud: geven en ontvangen in een kring. Een onbekend meisje zei na afloop dat het zo mooi was, hoe wij in balans met zijn allen dansten en op het eind met de platte handen tegen elkaar naar de hemel reikten.
En verder? ... Heerlijke Carribische en Columbiaanse muziek op de Musical Meeting en gewandeld en als het ware helemaal verzonken geraakt in het Achterhoekse landschap van Ziewent naar Lichtenvoorde, geborgen in een luchtbel van tijdloze tijd en heel geestige foto's gemaakt, vonden we zelf, waarbij vriend E. de kerk in vliegt en ik de kerk uit: Nieuwe 'planking'-foto's, wellicht binnenkort te bewonderen op zijn blog. (Zie blogje Planking)
