Heimat 2 gaat over het studentenleven in München. En dat is leuk om nu te zien, nu ik zelf ook terug begin te kijken naar mijn jeugd en studententijd. Hermann Simon, uit het dorp Schabbach in het landelijke Hunsrück wil componist worden. In aflevering 1, De tijd van de eerste liederen geheten , komt hij aan in de grote stad, in 1960, zoekt een kamer, maakt zijn eerste vrienden, wordt verliefd. De muziek erin is geweldig en voert mij naar mijn eigen tijdslaag van toen: een wereld waarin alles nog ontdekt moet worden. De intensiteit van de eerste keer, van alles...
Aflevering 2, Twee vreemde ogen, kijkt met de ogen van de beste vriend van Hermann: de Zuid-Amerikaan Juan die het begrip Sehnsucht ten volle uitleeft en Deel 3 Trots en Jaloezie, kijkt met de ogen van Evelien, een meisje die zang wil studeren met een prachtige diepe stem, die na de dood van haar vader erachter komt dat zij een moeder moet hebben gehad in Munchen. Zij komt in de vriendenkring van Hermann en Juan, die in een mooie villa, waar voor hun tijd de Nazi-top ook kwam, hun broedplek hebben. De tuinfeesten buiten, de discussies over de ideale maatschappij, het experimenteren in de studie, hier de muziek en de filmkunst, het gezoek in de liefde, die onrust in lijf en hart... zo herkenbaar!
Een paar weken geleden zag ik Heimat 4 Der Frauen: een soort van evaluatie en terugblik: een vrouw nu kijkt terug naar vroeger. Ze bezoekt de plaatsen van toen, zoals de muziekacademie, dat nu een kantorengebouw is. Oude filmbeelden van haar en de vrouwen van toen glijden voorbij...
... Ach en daar gaat Heimat tenslotte over: Het voorbij gaan van de tijd, het onontkoombaar ouder worden en door alle dingen in je leven die je beleeft, je Heimat zoeken...Wie ben je? Waar hoor je thuis? Wie laat je toe in je leven? Dat zijn universele thema's, die je bezighouden tot je laatste snik.
