Simpelweg heb je altijd twee keuzen in het waarnemen van de wereld om je heen: je kijkt naar het genoegen, naar dat wat er (nog) is, naar wat je (nog) kan. Of... je kijkt naar het gebrek, de ziekte, de pijn, naar hoe het wie-weet- allemaal nog erger kan worden, en daarop maak je een strategie.
De eerste wijze behoeft geen strategie. Je weet dat je het niet in de hand hebt, het niet kunt controleren. Je schept genoegen uit het kleine en simpele. De tweede wijze houdt je ten alle tijde bezig. Dan denk je in termen van: Stél.... Als.... dan... Ik moet alvast... etc.
J. komt 's ochtends het wijkcentrum in. Ze is bij de dermatoloog geweest, en die was niet tevreden. Het gezwel is gegroeid en nu komt er, zo snel mogelijk, nader onderzoek: ze kan haar nek ook nauwelijks meer draaien. En dan zegt ze: 'Krakende wagens blijven het langst' en gaat over tot de orde van de dag: plannetjes maken, bedenken hoe je de WC in het wijkcentrum het schoonst kan krijgen. Voor haar AOW was ze schoonmaakster.
's Middags laat J. de foto's van een bruiloft zien: van haar pleegdochter, op haar negende in huis genomen. M heeft geen contact meer met haar ouders. Want die zijn zwaar aan de alcohol en drugs. J. vertelt: 'Ik heb de trouwjurk betaald en ze had daarbij iets blauws, iets geleends en iets ouds aan. Een blauw lint nog uit de kindertijd aan haar benen, een geleende corsage toen ze bruidsmeisje was in haar haar, die ik bewaard had en die ze nu mag houden. Een oude kunstcorsage nog van haar doopjurk.'
Het zijn de kleine dingen die het doen. Over de grote dingen in het leven, zoals je gezondheid, heb je toch geen macht. Maar zelf een wereld scheppen is wel mogelijk: Het genoegen van het bewaren van dingetjes door de tijd heen en weer te voorschijn laten komen op een bruiloft. Zo wordt het een werkelijk feest van verbinding.
Zo vertellen de seizoenen ook elke keer weer datzelfde verhaal, met eigen kleuren.Ook die kun je zelf niet maken, alleen maar beleven. Fris intens groen in de lente. Paars, geel-bruin-oranje in de herfst. En Rood met Witte stippen, natuurlijk. Simpel zat.
