Pas geleden bleek dat er in een kledingstuk uit Bangladesh (ofzo) een stukje stof was bijgenaaid, met daarop een noodkreet: help us! (of iets dergelijks) . Het zijn van die dingen waar je geen greep op hebt, waar je niet bij bent dat het gebeurt, maar die wel iets uitdrukken van de onvrede en zelfs de nood, die er op verborgen plekken in de samenleving is. Daar verschijnt zomaar, tussen de dingen, in enkele woorden, de stem van een mens.
Ik was onlangs op het verjaardagsfeestje van Neefje en toen ging het ineens over 'God'. P. zei, tussen de taart en de olijfjes door, dat er geen enkel bewijs was dat die bestond. 'En dan zijn er ook nog eens mensen, die geloven in iets! In iets!' Het klonk naar: gekker kan het niet worden. Ik was helemaal niet van plan om mij daarin te mengen, ik weet dat dit soort gesprekken vaak tot niks leiden, zeker als je ze in een groep voert. Maar plotseling hoorde ik mezelf toch praten.
'Er is geen enkel bewijs voorhanden dat jij en M. van elkaar houden', zei ik, en toch zul je waarschijnlijk vinden, 'dat de liefde bestaat.' Ahum. Ik pleitte ervoor, om allereerst te luisteren: wat bedoelen mensen eigenlijk, als ze zeggen, dat God bestaat...Ja, hoor, er zijn mensen die de evolutie theorie beamen en tegelijk zeggen dat ze geloven in God. Nee hoor, niet iedereen denkt dat er ergens buiten het heelal , iemand aan de touwtjes trekt. Het is allemaal complex en ingewikkeld: mensen bedoelen zoveel verschillende dingen, als ze zeggen dat ze geloven in God...
Nu achteraf bezien, had de gedachtewisseling op dat verjaardagsfeestje toch ook iets van dat KUT op dat sponsje, of het Help Us in het kledingstuk. P. bleek in zijn jeugd vervelende ervaringen te hebben gehad op het seminarie. En wat er nu allemaal naar buiten is gekomen... zei hij. Hij had toen gedacht: nee, nee! en gaandeweg was zijn geloof in God ook verdwenen en bleef de overtuiging over, dat er niks was.
Wat is zo'n discussie rondom een verjaardagstafel dan onzinnig. Het is de innerlijke beleving die woorden uitzuivert, die het mogelijk maakt dat woorden en werkelijkheid met elkaar samenvallen. Ik geloof ook niet in de God van de bisschoppensynode, die wel barmhartigheid zegt te willen beoefenen, maar mensen uitsluit bij rituelen waar God ten zeerste als aanwezig wordt ervaren. Hoe meer mensen menen te weten wat God wil, hoe minder ik het geloof.
Er kwam een sms binnen van Schoonzusje, die onderwijl pizza was gaan halen. 'God is buiten!' Iedereen liep naar het raam: de avondlucht kleurde prachtige rood en roze. Ja, zo is het.
