Elke avond voor het slapen gaan, dompel ik me nu alweer een paar weken, helemaal onder in Fringe: een tv-serie, die 5 seizoenen heeft geduurd en waarvan ik nu wel al weet hoe het allemaal afloopt, omdat ik de seizoenen niet chronologisch na elkaar bekeken heb: ik ben afhankelijk van aanlevering van de bieb, in deze.
Hoe vreemd ook het verhaal, hoe vreemd ook de dingen die er gebeuren: uiteindelijk is het een verhaal over Liefde, zegt een van de belangrijkste verhalenvertellers: J.J Abrahams. Omdat hij er zoveel jaren aan heeft kunnen werken, heeft het verhaal zich ook organisch kunnen ontwikkelen, naar een 'natuurlijk' einde. Alhoewel niks in de wereld van Fringe zomaar natuurlijk is.
Er is een wereld die bestaat uit twee parallelle universums. De balans tussen die twee universa is verstoord omdat de geniale geleerde Walter Bishop niet kon verwerken dat zijn zoontje Peter doodziek was en zou sterven. Hij steekt over naar het andere universum, aanvankelijk op zoek naar een medicijn, maar steelt daar uiteindelijk de Peter die in die wereld hoort. Sindsdien gebeuren er vreemde dingen in beide universums en aan de andere kant zijn er al gaten, die alle materie wegzuigt.
Peter is ondertussen volwassen en assisteert zijn vader, tezamen met Olivia, die als kind al naar de andere kant kon oversteken, door de experimenten van Walter. Tussen Peter en Olivia is er een diep-houden-van, maar het lukt hen lange tijd niet om die werkelijke relatie met elkaar aan te gaan.
Ergens is het voortdurend een zoektocht naar wat echt is en waarachtig en wie je bent geworden door de omstandigheden: van elk personage bestaan er immers twee: in elk universum eén. Het gaat over thuis komen waar je werkelijk hoort. Peter, bijvoorbeeld, ontdekt dat hij uit het andere universum komt en wil terug. Om te ondervinden dat hij daar niet hoort: zijn banden liggen in de wereld waar hij is opgegroeid. Olivia is vroeger mishandeld door haar stiefvader. Daarbij komt ook nog eens dat ze al vroeg weet heeft van twee werelden. Bij haar is het een zoektocht naar vertrouwen.
Walter Bishop worstelt met het gegeven dat door zijn toedoen de twee werelden uit balans zijn geraakt. Bovendien wil hij er alles aan doen om zijn zoon niet te verliezen. Maar in één seizoen is er in ene keer een wereld zonder Peter: Peter komt terug en ontdekt dat hij geheel is gewist uit het geheugen van al zijn dierbaren.
Zo gaat Fringe over laten en los laten, intellect en gevoel, je best doen en falen, elkaar zoeken en verliezen en weer vinden. En dat alles in werelden vol vreemde verschijnselen. Het Fringe-team onderzoekt elke keer weer een bijzondere zaak en onderzoeken onderweg ook de hele tijd zichzelf.
PS: Ik kijk terug in dit archief: op 18 april 2012 heb ik ook een blogje aan Fringe gewijd. Grappig om te zien dat Fringe mij een andere toekomst heeft gegeven, dan ik indertijd dacht.