Het blijkt dat de kinderen op school leren dat het door Stalin komt dat er een einde aan de Tweede Wereldoorlog is gekomen, die in Rusland het einde van ‘De Patriottische Oorlog’ van 1941-1945 heet en de ‘Dag van de Overwinning’ op 9 mei, toen het Duitse capitulatie document in Moskou werd afgeleverd en de USSR dus nazi-Duitsland heeft verslagen, is de belangrijkste nationale feestdag. Men vindt het Westen dus ondankbaar omdat zonder hen we nu onder het Duitse nazistische juk hadden geleefd. Bovendien was het westen en met name Amerika nooit geïnteresseerd in een democratie in de Sovjet Unie, want Europa en zelfs de Duitsers kregen na de oorlog wel financiële steun van Amerika via het Marshallplan, en zij niet.
Poetin heeft na 2012 steeds meer de duimschroeven weer aangedraaid in Rusland en men zag tegelijkertijd dat de invloed van het Westen, de westerse agressie in hun ogen, steeds groter werd omdat de NAVO steeds meer oostwaarts schoof van Polen tot en met Albanië. Oekraïne is in de ontstaansgeschiedenis van Rusland als vanzelfsprekend een kleiner broertje, dat in de tsarentijd Klein Rusland werd genoemd, en dat puberaal rebelleert doordat er westers georiënteerde nationalisten steeds meer invloed kregen na de Maidan-revolutie in 2014, die ook door het Westen is gesponsord. Onder Stalin mag er dan wel repressie geweest zijn, maar misschien wist hij daar niks van af en zit de verantwoordelijkheid daarvan bij de elite in het Kremlin. Door Stalin heeft de Russische natie een eigenwaarde en Poetin is degene die dit uitbouwt in de strategie dat alles wat het westen omarmt per definitie niet juist is. Het westen seculariseert, Poetin haalde de banden aan met de Russisch orthodoxe kerk, het Westen is bandeloos met een vrije moraal; Poetin is tegen homoseksualiteit etcetera en spoort de mensen aan zich toe te vertrouwen aan de leider. Enzovoort.
Poetin had geen keuze dan het jongere broertje Oekraïne weer binnen de beschermende vleugels te brengen want zij lieten zich in toenemende mate indoctrineren door het Westen en dat westen werd steeds gevaarlijker. Dus: wat geloof je? Bombardeerde Rusland een kinderziekenhuis en kraamkliniek omdat zij menen dat Amerika er in het geheim een biologische wapen ontwikkelde?… Moet wel waar zijn, een betere dekmantel is er niet, zo’n voormalig ziekenhuis…
Dus het Westen doet voor de zoveelste keer Rusland tekort door alle economische sancties en uitsluiting ook op sport-cultureel-en wetenschappelijk terrein, terwijl het nota bene de Sovjet Unie is die Europa bevrijdde van het nazisme. En kijk naar dat Europa, waar neo-nazistische invloeden steeds groter worden en de onmacht om goed met vluchtelingenstromen om te gaan evident is en voor onrust zorgt. Heel gauw Oekraïne weer het grote Russische rijk intrekken en de wereld is weer een stuk veiliger moet Poetin gedacht hebben, een stap op weg naar de oude tijden: in 2005 noemde Poetin het uiteenvallen van de Sovjet-Unie al de grootste geopolitieke ramp van de eeuw en een drama voor de Russische bevolking. En zo consolideert hij zijn eigen positie: krachtig leiderschap tegenover de slapte van al die verdeelde westerse leiders. En toen pakte het anders uit: het kleine broertje Oekraïne werd juist volwassen door de ingreep, ontworstelde zich, werd ėén natie, die nooit-nooit-nooit wil opgaan in Rusland, gesteund door dat hele westen… En hoe moet het nu verder?
Terwijl ik dit las, zag ik dat het gras al helemaal weg was, vertrapt door mijn eigen voeten onder het bankje en verzon ik een oplossing en maakte ik tussendoor van al eerder verzamelde takjes in een tas, bedoeld voor een vuurtje, maar dat mag hier niet, zo bleek mij later, een vloertje met ronding voor mijn voeten. En ik sleep een grote zware tak uit de tuin van mijn achterburen, die met een grijpmachientje weggehaald is uit de grote hoge dennenboom op de erfgrens. Door de stormen was het een losgescheurde tak geworden, een eventueel gevaar voor de toekomst. Nu markeert het aan mijn kant extra de scheiding met de buren. Het komt mij voor dat dit soort van bezigheden tijdens het lezen van dit boek, resoneert met die inhoud.
