Ik was enige tijd lid van Extinction Rebellion, heb met een spandoek voor de ING bank in Apeldoorn gestaan, spandoeken geschilderd. Ik dacht écht even dat het momentum er was: nú doorpakken en zoveel mogelijk in de openbare ruimte je stem laten horen, om de klimaatcrisis te keren. Maar toen werd de klimaatcrisis verstrengeld met de situatie in Gaza en daarmee werd het steeds politiekeriger en geheel geassocieerd met ‘woke en extreem Links’. Ja, natuurlijk is er een verband tussen klimaatcrisis en klimaatrechtvaardigheid maar de werkelijke hartekreet ondervond hiermee een gigantisch ruis. En nu wordt XR gecriminaliseerd en wordt demonstreren op de snelweg waarschijnlijk verboden. Moet XR nu dan ook de strijd gaan voeren voor het behoud van eigen actiemiddelen? Lijkt mij niet oké, dat is toch ongeveer ook eigen navelstaarderij.
Zonder veel politie-inzet én ludiek en creatief, doordringen in de bubbels van de macht, en terug naar de eigenlijke zaak; Het Klimaat, het behoud van een leefbare planeet voor de toekomst, dat lijkt mij de weg.
Zoals deze Haka, die ineens midden in het parlement van Nieuw Zeeland werd uitgevoerd, door het jonge parlementslid van 22 jaar, tezamen met zes andere leden van de Maori-partij.Niet praten, maar doen.
Daar zie je, dat de culturele wereld van de Maori uiteindelijk ook kan zorgen voor een verschuiving omtrent de status van de natuur, liet een krantenbericht van afgelopen maandag zien. Niét protest, maar het tonen van andere opties en verhalen…dat is al lang een uitdaging van Links en Demokratisch, tegenover Extreem Rechts met fascistische trekken, dat wereldwijd de westerse boventoon is geworden.
De paardenbloem als nieuw vignet voor een wereldwijde beweging door leidinggevende vrouwen, in de grote politiek, maar ook in het dagelijkse leven, opgericht door o.a. de oud president van Ierland, Mary Robinson, geeft een vergezicht, waar iedereen aan kan deelnemen.
Op een ander niveau en ander gebied, zie ik dit ook terug in een artikel in de NRC van vandaag, dat over opvoeden gaat. Kinderen van nu worden zó beschermd en gepamperd dat ze daardoor nooit zelfstandige, weldenkende en creatief handelende volwassenen worden. Weerbaarheid en gezonde groei ontstaat alleen als je kinderen loslaat in plaats van ‘gevangen houdt in jouw eigen bubbel, van wat jij meent dat goed is’, zeg ik nu in mijn eigen woorden. De schrijver refereert naar een actie die deze week ook het achtuurjournaal bereikte: je maakt een gat in de duinen, de wind geeft het zand vrij spel en uiteindelijk zal dat het hele duingebied krachtiger maken, met meer biodiversiteit.
Enfin. Géén protest meer, maar onbevangen zijn, vrijheid winnen door vergezichten…Weg van het beklemmende model van economische groei; een ander groeimodel, géén winst en nut, maar zin.
