woensdag 25 juni 2008

Doerian

Je hebt in de Tropen een vrucht waar je of van gruwt omdat hij naar het riool ruikt of waar je helemaal gek van wordt, half in katzwijm. Het is de meest erotische vrucht die ik ken en hij heet: doerian.

Alles aan de vrucht werkt op je zinnen. Allereerst de keiharde stekelige bruinige bast waar je met een groot mes een snee in klieft. Daarna moet je het met de druk van je hele lichaam en 2 handen openscheuren. En dan... openen zich in compartimenten grote lichtgelige romige pitten. Zacht vlaaiachtig vruchtvlees, maar toch met een stevige substantie.

Elk compartiment moet je weer met je duimen openduwen, terwijl het zachte natte vruchtvlees omhoog stulpt. Dan ontdek je één, twee of soms drie ovale vleesachtige vormen; de pitten. En dan de hele pit in je mond nemen en tot de kern kaal zuigen...
Anyway.

De smaak ga ik niet beschrijven. In eerste instantie ui-achtig, heb ik mensen weleens horen zeggen. Ik weet het niet want ik was meteen verkocht. Want in tweede instantie? mmmmmmm... Zoet. Een beetje ziltig. Bloemig, een geur die tropische stranden oproept met allemaal mooie mannen en vrouwen daarop.

Ik denk aan deze vrucht door het liedje 'Mango' van EARL OKIN, die ik op Oerol zag. Een oudere man met een zwart hoorn brilletje op. Heeft tot voor enkele jaren geleden bij zijn moeder gewoond. Een rare, gekke man. Als je wist dat hij al dertig jaar gelukkig getrouwd was met een rijke kinderschare om hem heen, dan zou het al heel anders zijn. Maar ergens zie je dat dit niet zo is. Er kleeft iets van mislukking aan hem. Hij heeft ook geen CD's, maar is wel op You Tube te zien. Tja, wie niet, die wil?

Zoals bij de doerian heeft hij iets dubbelzinnig: als ik hem in het echt zou tegenkomen zou hij me met geen vinger mogen aanraken. Maar met gitaar en druipstem smelt je op een afstand. Een beetje.