Ik was en ben werkelijk verrast. Ik liep de Kathedraal van St Jan binnen, in Den Bosch, en een bordje wees nog naar een kerststal. Dat vind ik wel leuk, dus ik erachteraan. In de rondgang achter het altaar was er een slingerende schubbenslang gemaakt van leistenen dakpannen van de kathedraal zelf, symbool van het kwaad en de verleiding, met daarbovenop allerlei taferelen die ik daar, op die plek associeerde met esoterie: engelen, krachtstenen, snijpunten van krachtvelden, enzovoort.
Er waren levensgrote opgezette dieren, er was helemaal geen traditionele kerststal, het ging over het overwinnen van de wildernis en de woestenij,op zoek gaan naar vrede en harmonie en dat die grotendeels in jezelf te vinden was. In het hol van de leeuw, dé belangrijkste katholieke plek van Nederland, was daar een pad van transformatie uitgezet.
Helemaal op het eind ervan, na eerst een uitgebreid tafereel van wilde dieren en tamme tezamen, het vredesvisioen uit Jesaja, dat komt dus wel uit de Bijbel, dat wel, kwam dan eindelijk, bijna in een bijrol, baby Jezus, Jozef en Maria, een os en een ezel, met boven hen een soort mobiel met krachtlijnen.
Helemaal op het eind ervan, na eerst een uitgebreid tafereel van wilde dieren en tamme tezamen, het vredesvisioen uit Jesaja, dat komt dus wel uit de Bijbel, dat wel, kwam dan eindelijk, bijna in een bijrol, baby Jezus, Jozef en Maria, een os en een ezel, met boven hen een soort mobiel met krachtlijnen.
Er waren vooral veel opgezette dieren tussen het groen, het bos en het donkere struikgewas, te zien, de mensen waren er schaars. Het kerstverhaal was dus volkomen vrij geïnterpreteerd, vol buiten-christelijk gedachtegoed. Kinderen hadden op papier in de vorm van een eenvoudige en toch een beetje blubberige S, ook een soort slang dus, hun dromen gekleurd en getekend wat voor hen vrede en geluk was: we putten uit de wijsheid van kinderen, stond erbij.
Het blijkt dat dit het eerste jaar was, dat een kunstenaar de kerststal op heeft gebouwd. Die uitgebreide kerststal in de kathedraal is een topattractie en is al heel lang een vaste traditie, waar mensen uren voor in de rij gaan staan om die te gaan bewonderen. Mij komt het voor, dat er nu een soort Paard van Troje is binnengehaald en ik vind dat wel grappig.
Het leek op een kerststal, maar... Ik vraag me af of de prelaten van de kerk een idee hebben dat er een heel ander soort gedachtegoed in de kathedraal mee-circuleerde. Misschien hebben ze het eenvoudigweg niet opgemerkt, omdat het binnen hun wereld geen rol speelt. Wat je niet kan herkennen, zie je ook niet.
Ssssst... niet verder vertellen en alleen maar heel benieuwd zijn wat de kunstenaar van volgend jaar met de kerststal zal gaan doen.